разурне (св.)
Требаше да се бараат нови патишта, требаше некако да се преранат сите оние дечиња, што ги имаше народено Језекил со својата зорлива женица; но и светот чунким беше решил првин да го разурне добро сето она, што го имаше соѕидано Језекил во својот живот, и затоа сега веќе не ѕидаа ни оние, што беа сѐ уште вредни за тоа.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
И за Претседателот, постоеле и времиња, кои и го барале тоа, во кои наеднаш било разурнато сето наоколу и на прв поглед се чинело дека тие линии, секогаш и премногу бргу, и премногу видливо, оделе една кон друга, взаемно стремејќи се и речиси се слевале, но всушност никогаш не било така, секогаш наново тоа во еден миг можеше да биде откриено и сега јасно можеше да биде здогледано.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Мрачната зграда од камен е наполу разурната од земјотрес...
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Откако ја презеле и ја разурнале населбата, заедно со куќите ги изгореле и жителите.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Бомбата беше разурнала една група куќи двесте метри подолу во улицата.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Илјадници ракетни бомби нема да ја разурнат.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
А тој мечтаеше повеќе дури и отколку да биде сакан, да го разурне тој ѕид од доблест, барем само еднаш во животот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
И потем направи една подолга драмска пауза, зазеде една особено смешна, надуена поза и продолжи: „Марксистичката револуција го разурна целиот духовен свет; љубовта кон татковината, националното чувство, односот кон историјата, кон семејството, минатото и иднината“.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
И бомби паднаа утредента, на многу места во градот; и болницата ја разурнаа кај Градскиот саат, иако, целиот покрив беше прекриен со голем црвен крст; и добар дел од оние што беа полегнати по креветите и очекуваа помош ги развеа ветрот со големата лопата на смртта; бомбите само касарните ги поштедија, чудо невидено; а тој, мојот маж а твојот татко, гледај го ти него, го лашти зелениот форд; селото гори баба се чешла; го светнува, го дотерува, како божем на свадба ќе го носи, и во понеделникот, на седми април, точно според барањето на известието, се качи во автомобилот и замина кон касарните.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Тие ги убија Твоите пророци, ги разурнаа Твоите жртвеници!
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Таму бил стариот Скупи, римскиот. Го разурнал земјотресот.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Само јас го видов тоа опашесто чудо, тој порив на мажјакот да го разурне спокојството, тој пресметан кликтеж на насилникот над зачудениот честак додека ги вика на својата самотна полјанка возбудените женки качени на танки но брзи нозе.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Но зарем вредеше да се разурне таа армија од наредени карти врз катедрата пред која се изнесуваа големите хипотези на надворешните сили кои од сите страни демнат да ја разединат и уништат Југославија, версајската творба според јакобинистичките замисли на францускиот претседател Жорж Клемансо.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Арно ама, времето, војните и селаните од околината, сакајќи да ги потпрат ѕидовите од своите имоти, ја разурнале камен по камен, па сеќавањето на кулата се чува само во приказните...
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Василиј го разурнал опкопот, напуштен од неговите бранители и продолжил да ги прогонува бегалците; имало многу убиени, а уште повеќе заробени.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
