размота (св.)
Рипнав и гледав нешто необично. Баба ми ме ставила во гостинската соба на една рогозина, половина ја размотала а со другата како ролна ме покрила.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Таа природа пак нежно, без напор и принуда од нас ја извлекува скриената дарба, дозволувајќи ни сами да си го размотаме јазолот, во кој поради незнаење сме се уплеткале...за потоа да ни прости, тој учител, на кого целта му била да не прочисти, па дури потоа сфаќаме: дека затоа тој воопшто и не се појавил во нас!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
