раздвојува (несв.)
Околностите создаваат културна и национална близост меѓу луѓето и околностите ги раздвојуваат роднинските елементи.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
„Но, човекот не можел да ги избори своите најстари и наједноставни поими поинаку туку со соочување на спротивноста со нејзината спротивност, и дури така постепено научил да ги раздвојува двете страни на антитезата и секоја да ја мисли не мерејќи ја свесно во однос на другата.”
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Веќе во прологот, Тесауро изјавува дека надарениот со остроумност се разликува од плебеецот; таквиот најнапред раздвојува а потоа спојува.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Постои простор помеѓу нив во кој се протегаат некои нови концепти, кои И го обединуваат И го раздвојуваат парот, но кои не можат еден на друг да се редуцираат.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Tinguely впрочем обликуваше дела какви што се Подарок за New York и План за пропаста на светот, во кои раздвојуваше и конструираше машини (од часовничарски механизми, федери, погонски вериги, ламели, запчаници и други механички елементи), коишто се изложуваат самите, а при тоа произведуваат дури интересни звучни ефекти.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Значи нема никаква смисла да се раздвојува разумот од телото.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Таа ги поврзува и еднакво непомирливо ги раздвојува огништето и „кај мене“.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Еднаш една сестра беше видела како ги мириса, или, попрво, како минува врз нив како да го испитува нивниот мирис, и како потоа кај малиот прст ги спојува благо закривените дланки, свртени угоре, за потоа да ги спојува и раздвојува, како да отвора некаква голема, мека овошка, или како нешто да раздвојува со лачни движења. 58 okno.mk
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Вкусот, волјата, чувствувањето, сето тоа ја изобличува стварноста и ги раздвојува луѓето, означува диктатура, наметнување на сопствениот агол на гледање, односно слушање, херметизирање на работите со наметката на сопственото его.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Се чинеше коњот и неговиот јавач се едно суштество што одвреме-навреме се раздвојува, па секоја од двете засебни единки тргнува по некој свој однапред одреден пат, но веќе во следниот момент двеве разделени единки повторно се слеваа во една нова поцврста целина, која, барем така изгледаше, ништо повеќе не може да ја раздвои.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Љуба, денес ме потсетуваш на оној небесен ветер што ги раздвојува за миг облаците за да му ја видиме насмевката и на сонцето, се обиде да ја смири нејзината возбуденост татко ми.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
„Недоразбирањето е она што ги раздвојува нормалноста и лудилото.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Велат дека од овој свет потешко заминуваат оние кои на него оставаат потомци – смртта им го раздвојува животот кој го добиле и животот кој го дале.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
