психијатрија (ж.)
Гајле им е на нив за најновите методи на модерната психијатрија.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Погледнете го развојот на психијатријата. Тој се состои во дефинирањето на сѐ поголем број аспекти од секојдневниот живот како предмети на психијатријата сѐ додека секој аспект не стане потенцијален објект на психијатриски третман.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Целото придвижување на денешната психијатрија, епитемизирано во DSM-III прирачникот кој е преведен на осумнаесет светски јазици, е во тоа што таа ширум светот го пропагира лишувањето на човекот од неговите цивилни слободи, од неговиот хабеас корпус; плус насилна хемикализација, заточување на луѓето, примена на електрошокови и мачења што не предизвикуваат телесни повреди, а сето тоа со цел да се хомогенизираат луѓето што не се наоѓаат „на линија“. 60 Margina #21 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Колку што ми е познато, единственото испитување во психијатријата што направило споредување меѓу таканаречените нелекувани луѓе во некоја простојна околина и луѓето лекувани во клинички контекст, покажа дека опоравувањето на психијатриски нелекуваните личности е подобро од оние кои се правилно лекувани во психијатриски контекст.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Ги клукаш пациентите со седативи, како нашите баби малите деца со афион да не им плачат додека работат на нива, ги држиш успани како сенки, па одвреме-навреме ќе ги стресеш со некој електричен шок, божем да ги вратиш во стварноста - и тоа ти е целата терапија. Ветер и магла - таа психијатрија.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Што е тоа психијатрија, каква ли тоа наука, каква струка, каков занает?
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Свесна за незгодата пред која ги ставив, побрзав да го напуштам апартманот и во мигот кога го минував прагот, човекот изговори еден збор кој имаше некаква врска со психоанализата или психијатријата.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Од пред извесно време почнав да читам исклучиво стручна литература од областа на психологијата, односно (да не бидам еуфемист) психијатријата, и откако се пронајдов во, речиси, повеќето патолошки случаи, дури тогаш маф ми беше работата.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Во деветнаесеттиот век религијата и затворските институции конечно ѝ ги препуштија лудите на психијатријата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Е, ама нели секој чекан си има своја наковална, па бидејќи не беше никаков исклучок од физиката и биологијата (додуша, нему, не му беше толку наклонета биологијата, па затоа се занимаваше со психијатрија), се ожени за една кротка овчичка, која на секој негов приговор му одговараше со „Бееееее!“
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Наместо тој, ми се јави женски глас. Ми се претстави како сестра од институтот за психијатрија.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Или можеби најмногу од сè ме привлекуваше поимот психијатрија.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
После работа одев на посета во психијатрија.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Ако само ја доведете оваа доктрина во прашање, небаре опасно сте збајале и сте го повикале страшниот злодух на инверзијата, отворајќи ја така вратата низ која може да се врати викторијанската психијатрија, со сите нејзини древни предрасуди за вродената абнормалност и псхопатологија на родовата девијантност на геј-мажите.
Но, сѐ додека се чипчиме за претставата дека гејството може да се сведе на избор на истополов сексуален објект, дека нема никаква врска со тоа како живееме и со она што ни се допаѓа, дека нашата хомосексуалност целосно се обликува пред некако да се изложиме на геј-културата и независно од неа – и сѐ додека се држиме за тоа верување како за некаква догма – сѐ дотогаш издржливоста на геј-културата ќе си остане вечен срам, како и нерешлива аналитичка загатка.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
