протест (м.)
Ако народниот протест во верските и училишните работи, во кои општините треба да се признаат слободни, се покаже од заинтересираната пропаганда како бунт со државна боја и се бараат државни мерки против бунтовниците, тогаш народот и интелигенцијата треба да се обрнат кон конзулите, како кон арбитражни судии.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Жените и девојките наведнале глави и, со насолзени очи, ја слушаат песната на разделбата без протест, без крик).
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Во неговите очи немаше ни болка, ни тага, ни протест.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Во приливот на шепотот на млаките бранови на ветрот носеа до него чудни зборови само по звук оформени во протест и бунт.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Трубата одекна. Вревата се засили. Гласни извици. Протести.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Полетаа каменици. Огорчени протести.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
За миг ќе му испливаше во свеста таа - мечот и ќе молснеше, ќе раздвижеше и разбеснееше во него нагони за протести, ломови...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Сликата – една од водечките и најценети достоинства на современата македонска поезија е облик низ кој мислата се мачи да го скамени невидоизменето нашето некогашно време; впечатлива слика на разделбата со оние што одеа на туѓина, сликата на велигденското оро, сликата на жетвата се составки на духовниот пејсаж на македонската географија и обраќањето кон неа не значи враќање кон нејзиното време туку протест кон духовната унификација што произлегува од нашата инертност.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Или тоа е свесен протест, чија сурова симболика е очигледна? - се прашуваше новинарот, од малата фотографија во горниот лев агол од текстот, што и покрај дебелите очила и насмевката, или токму поради нив, делуваше одбивно.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Кралската влада вложила протест до Конференцијата на амбасадорите во Лондон.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Одговара, под маската на ведра резигнација: „Ќе мине“, не слушајќи го огорчените протести на пријателката - повторно помислува дека е премногу наивна за своето еврејско потекло.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Неговиот живот не беше ништо друго освен консеквентно проживеан протест.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Еден ден откако Емил Зола тешко ги обвини војската и судството во истиот весник се појавува протест против повреда на правото во процесот против Драјфус.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
„Погледнете ги Шел протестите, протестантите по патиштата, ДИЅ културата.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Единствен доказ за спротивното е немуштиот протест во коските, инстинктивното чувство дека условите во кои се живее денес се неподносливи и дека во некое друго време мора да биле поинакви.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Организацијата за протестот се заборави, стана една мешаница.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Сепак, забележав дека меѓу публиката ги немаше главните од Маказар, водачите на протестот во врска со водата.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Најпосле, ноќта ме напушти. Во рацете ја држев последната верзија од Татковиот протест...
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Тоа навистина можеше да се случи и ќе беше протест, дури сега сфаќам - дообјасни Стариот писател. – Веројатно сакаше да ми укаже тој делегат дека е смешен ставот за промовирање заслужени поединци од областа на културата.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Кошулата не мораше да му е нова, но секогаш чиста, испрана и испеглана, со закрпени лактови и изедени манжетни, а вратоврската секогаш иста, еднобојна и темновишнова, во знак на протест што уште во младоста му било забрането да врзува црвена врска.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
