прослава (ж.)
8. АФЕРИМ НА МАГАРЕТО ШТО ИЗЛЕЗЕ ОД БАТАК - а ако на панагонот носело и човечки товар историјата на човештвото таа прастара дата ќе треба да ја календарува со прослава нова...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
- Не е, - се вмешува трето во одбрана на Трифун Трифуноски, ќе видиш, ќе чуеш на прославата.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Луѓето се чудеа... Што наумил сега Чанга? Каква прослава на враќањето кога му се готви јамка, кога му се бројани дните и нему и на козите?
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Градот немаше видено поубава, повеличествена прослава.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
И ете нѐ сега нас в среда наутро со нашите стомаци залепени за ‘рбетите, измрзнати, живееме по пештери, не пушиме, не пиеме и не правиме ништо, Том. освен што ги одржуваме своите прослави.”
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
И прославата на науките пред еден месец кога се довлечкаа со последната моторна кола, собирајќи многумина патем, а секој од нив беше среќен зашто имаше можност да ја тресне колата со голем метален чекан.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Жолтило од симултаност и симболи и некоја мистериозна прослава коишто таа само нејасно ги чувствува.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
- Да, браќа, - продолжи директорот, свесен за превидот, - вие ќе се вклучите достојно во прославата во која нашата Партија на трудот, нашиот народ ќе ја покаже големата љубов кон великиот Сталин и почитта кон неговото дело, во името на целиот пролетерски и работнички свет.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Да не реагирав на неприродните и неиздржливи сталинистички изливи на програмираниот директор на домашниот театар, јас сигурно ќе реагирав подоцна на ова патување во знакот од прославата.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Јас влегував во земјата во зенитот на единствената прослава во светот на 100-годишнината на Сталин!
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
На шестиот ден од Неделата на омразата, по парадите, говорите, извикувањата, пеењето, транспарентите, постерите, филмовите, восочните фигури, удирањето на тапаните и завивањето на трубите, по тропотот на чизми во марш, чкрипењето на гасениците на тенковите, брчењето на бројните авиони, пукотот на топовите, по шест дена исполнети со сето тоа, кога големиот оргазам наближуваше до својот климакс, а општата омраза спрема Евразија завршуваше во таков делириум што толпата, само да можеше да ги дограби оние две илјади евразиски воени заробеници што требаше да бидат јавно обесени на последниот ден од прославата, без секакво сомнение ќе ги раскинеше на парчиња со сопствени раце - токму во тој момент беше објавено дека Океанија сепак не била во војна со Евразија.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Луција завршила дефектологија и сега работи во Центарот за слух и говор; солидно заработува, живее сама, а Земанек ја посетува одвреме-навреме, и се разбира, со неа излегува за време на државните празници и партиските прослави, за да ја покаже својата брачна врска пред јавноста.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
„Абре, за прослава зборувам!“, му велам.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
„Па тоа е прослава“, вели тој. „Дојде водата. Се стори“.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
„Ако ја приредеше прославата, Иван Степанович, негде долу на корзото, да речеме во Кралска круна, или во некој друг таков локал, никој немаше да размислува за девојкине ниту пак за тоа од каде се парите за прославувањето!“
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Кога се обидов, тогаш јас сѐ уште во повоздигната расположба, да му речам да каже на сите, дека треба да се направи прослава по повод завршувањето на водоводот, тој се сврти: „Ами ние прославивме“, рече.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Излезе пред големиот Плоштад. Беа стивнале првомајските извици, од првата прослава по победата.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Ема, која често ми се јавува и чиј глас многу ме куражи, ми кажува дека во весникот Време пишувало оти по смртта на Борко, планираната прослава по повод петгодишнината од изградбата на браната Долнец, немало да се одржи.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
По онаа бура, по оној гнев на Симона, повреден од тоа што Лена не му се дава, ранлив кога беше во прашање брат му Борко заради чувството дека предноста и грижата и на родителите и на другите била секогаш свртена кон него, а тој божем запоставен, а сигурно и заради внатрешната потреба да го симне од себе товарот на едно сведоштво на злостор, по таа бура, значи, по тој гром што ја удира Лена, таа го врти мојот телефонски број што бев ѝ го оставил кога летото, пред можната прослава на јубилејот на браната, ја бев посетил кратко во Долнец.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
А сега, еве, излегува дека таа прослава нема да се одржи.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
