престигне (св.)
Иако овде се престигнувам себеси, сакам да назначам дека намерно ја употребувам фразата „погрешно разбира“.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Имаше денови кога помислував дека веќе не можам да го престигнам.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Впрочем и млакиот допир на тагата е пијанство И твоите зборови исправени пред ѕидот на срамот И раката што ни мавта преку водите е пијанство И разбудените мравки на надежта растрчани од заборавените гнезда За да нѐ пресретнат Само за да нѐ пресретнат се пијанство И не прашувај дали среќата танцува И какви се нејзините чекори Времето ќе го престигне неоседланиот коњ и ќе го впрегне во колата на животот.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
На Иванчо, претпоследното, четири години старо, му дадов првин една „кики“ карамела, потоа дома, палачинки, а на крајот му ги бришев мрсулите. Не можев да престигнам.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
И навистина не знам која беше причината што не успеав да ја престигнам мајка му на касапот.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Многу недели подоцна , кога ме сместија во Установата за душевно неурамнотежените, и кога му раскажав на човекот од бараката број три за прогонот на Непознатиот на Слатински ливади тој постојано ме подучуваше дека требало да се поднаведнам во моментот кога ме престигнувал.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
В ред, ако постои голема желба и на обете страни, оној што те одминал можеш и да го престигнеш.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Слободата е незаменлива убавина и занес, но само додека се бориш за неа, додека трчаш за да ја престигнеш.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
„Војната остана зад мене“, рекол тој, „а ако сакаш да не нѐ престигне, качувај се!“
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Постои таков Бог кој не страда од помислата дека луѓето не смеат во моќта да го престигнат.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Престигнувавме и остававме далеку зад нас други коли со дипломатски ознаки.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Му завидував на смиреноста со која не можев никогаш да се здобијам, да го одржам спокојниот чекор, ритамот на минливоста, небаре презабрзан во некое друго време, да престигнам друго непознато време...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Навистина се трудам да го прикажам како вистинито она тврдење дека животот ги казнува брзите кучки слепи да раѓаат. (Но како да ги ускладам овие потврдени искуства со досегашните мои сознанија дека животот постојано ме испреварува а јас никако да го престигнам?) Роза ме чекаше во најзатскриеното ќуше на кафеаната.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
И почна да плива како рипка витка, во синото море го престигна Боре.
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
И додека се радувам на прилив од сопственото богатство на романтични мисли, дисторзија на времето, го одлагаше крадешкото престигнување на ѕвездата Деница...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Осаменоста никогаш нема да те престигне, скриените желби говорат во тебе...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
