полива (несв.)
Зад Ново Село лаеја кучиња. Долу, во полето среде во пченките, светеше фенер. Некој селанец си ја поливаше пченката.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Кога ќе пораснам јас, ќе порасне и таа. Само треба да ја чувам, да ја поливам.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Ја гледав потем Билјана како секој ден со малечкото кофиче ја полива својата праска.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Беше уште пролет, земјата беше влажна и поливањето не беше потребно, но не беше ни штетно. Штом полива, нека полива.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
15. МУ СЕ ЗДАЛО НА ПРАСЕТО ДА ПОГЛЕДНЕ В НЕБЕ - тоа в корито, божем в колевка, на грб штом го свртат со врела вода поливајќи го за полесно да се гребе белата кожа каде што скарата шарата ќе си ја црта...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Варџијата Оруш не можеше да престаса со вар: при закопувањето се поливаа со жешка вар.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Вели: „Најнапред му поливав под оревот да си ги измие рацете, потоа почнав да му поливам да си го измие и вратот, и најсетне, кога генералот се свлече до половина, пустата јас, и не ми требаше многу а да не забележам дека тој и не бил само генерал туку и мажиште“.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Тие активно се бават и со шишање трава, поливање, собирање листови (и шишарки), чистење снег и кршење мразулци.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
И небото да плаче од среќа и со солзи да ја полива тревата.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
И за саралија со шеќер или со мед, за мазник - кори печени на сач и клавани една врз друга, та попрскани со млако топена маст, кори за оризник – и тие печени и попрскувани со маст и ориз или кори за лешчалник и фасулник, пак печени на сач та поливани со леќа или грав омекнати во млака овча маст...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
