покорне (св.)
„Смислете нешто. Обидете се со некој арабаџија.“ Боже, биди милозлив како што си мудар, мислеа тие и беа покорни во својата нејакост, свесни дека сѐ се само не и ум.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
„Се заколнавме дека ќе му бидеме покорни.“
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
За кибернетското владеење со сексуалноста природната анатомија и физиологија стануваат само полигон на технолошкото манипулирање, а со тоа стануваат покорни на интересите на самото полово уживање: на интензификацијата на половата наслада, преместување на нејзините граници како во квантитативен така и во временски опсег во досега сѐ уште незамисливи пространства.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
- Нас не нѐ бива за буна ни за бој, - не гледајќи во мене рече Додо. –Ние сме само покорни очајници.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Писокот на свирењето на ветерот се лелееше низ воздухот во селото одавајќи ја стравотијата, се одбиваше од голите околни ридови, предадени на ветерот како покорни заробени војници.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Што ги омајало, што ги маѓепсало
та станале милозливи и кротки
мачките, покорни само кога љубат?
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Пионите секогаш се жртви на почетокот, за разлика од ловците, топовите и коњите, кои се дел од вториот ешалон покорни на Кралот.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
