пожала (св.)
И вечерта ме пожалавте кога Велко ви кажуваше.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Кога му ја даваа, пред испуштање, личната карта, во една од канцелариите што сепак создаваше илузија на оној нормален допир со власта, досега единствено познат за него, Пискулиев се пожала: „Господин началник, мене ме тепаа за ништо!“
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
