подрашири (св.)
- На слици, ми вели капетан Мирковиќ, ако имаш слика во џебот, вели, и некоја скриена насмевка му ги поткрева мустаќите. Му ги подраширува образите.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ќе ги подрашири мачно, мачно, како што се разденува во есено време...
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Се слушна топот на коњски нозе - од другата страна на полјанката се подраширија гранките на елките и боровите и од нив излегоа тројца коњаници вооружени до заби со пушки, пиштоли и остри ножеви.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Душемето ги покажа чамовите штици со кафеавите шарки низ нив од чиј насмев чиниш и одајчето како да се подрашири.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
На мостот се скочани коњот, се сепна, ги подрашири нозете и ни напред ни назад. Стои укопан, трештен.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Ме понесуваше таа сличност и забележував дека кога ќе се насмевнеа усните на некоја од жените и дундата ѝ се подоптегнуваше во должина, и во исто време се подрашируваше, потреперуваше.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
