подбели св.

подбели (св.)

Нешто зборува, ам, тум, шат, пат, ништо не разбирам. Само подбелува со очите и со забите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Човечка глава е, а главата не се гледа. Само некои бели заби се отвораат и некои очи подбелуваат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Пченката се омацурила, земјата подбелува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Луѓето само подбелуваат, што се вели, во капка вода да ме удават.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А гледам дека ја поткрева главата кон мене, ги подбелува очите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ни подбелува месото над коските, ни зацрвенува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)