плуканка (ж.)
Но и во таа бучава, во таа состојба кога треската го истиснува месото и го извртува човековиот дух како одрана кожа на дивина, со опачината на внатрешните сетила да доживува измислени и замислени настани, ги слушаш двете птици зад сплетениот ѕид на колата на која лежев: разговараа со гласовите на двајца од дружината, на оние што пред тоа си ја голтаа плуканката споменувајќи жена или жени и можеа да локаат анасонка, да пеат, братски да се прегрнуваат и пак да се морничават од копнеж по женско ноќно збивање.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Под негова дланка планина ќе спласне, со плуканка може и вулкан да згасне.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Заедно со поточето крв и плуканка, од устата му испаднаа две половинки од вештачката вилица.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
