очен (прид.)
Марија, ќе убијам, говорев ноќе по твоето бегство, се колнев пред онаа киклопска глава повикувајќи ја како сведок дека ќе си достојам на зборот, дека еднаш ќе замавнам со нож на некого и дека со бел отров во очите, како оној во детството, само со очните белки, ќе испитувам дали крвта личи на сок од малини или е грев на мракот.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
На неа е сѐ лажно - и ученичкиот фустан и плетенките и солзите на очните рабови.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
И во секој ден така, во секој ден... Темнината се загнезди во нивните очни јами, ги ослепе.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Ги дигна стежнатите очни клепки и виде над себе тројца оловни војничиња.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Трепереше болен од нешто непознато и беше врел и горчлив од очниот вид.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Тој не можеше, можеби не смееше да ги подигне очните капаци и да погледне во луѓето во салата. Се надигна од сите страни врева.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Очните капаци мирно му беа спуштени.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
ЛЕНА: (Ги подига очните капаци) И, го убедивте?
„Го сакате ли Дебиси“
од Лазо Наумовски
(1973)
Од голема сила, тревата попушти и косата се покажа на опкосената ледина, но Сиве виде за неа закачен човечки череп Не малку се исплаши сиромашецот Сиве оклештените заби и пропаднатите очни дупки, но веднаш се сети дека не е жив човек и се заинтересува за неговата судбина.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
И крстот е уште меѓу коските. Очните дупки веќе му се испразнети, од устата му наѕира гуштерица, а устата ништо не зборува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Ох, ослепувам, - имаше на едно место во составот и јас, шутракот, толку природно сум ги превртел очите, белките да ми ги исполнат очните дупки, та кутриот Трифун Трифуноски да ти помисли оти е свршено со мојот вид.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Кала седна на столот каде што седеше докторот и почна да го жулка Илка по лицето и челото, да му турива со лајче вода во устата, да му ја поткрева перницата зад грбот за да му го олесни дишењето, но тој само ја погледна кревајќи ги очните поклопки со напор и при тоа како да се поднасмевна со крајчињата на устата, и таа насмевка му остана на лицето, згрчена, недовршена.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Тој само да го надава гласот: — Очен жалају что ви сама, очен жалају что ви сама.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ама, уште на скали ме запираат, гледам колку високо се креваат нивните очни клепки.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Еден сигурен крај, ништо повеќе. На неа е се лаѓно - и ученичкиот фустан и плетенките и солзите на очните рабови.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Бил загатлив дивјак со куси нозе, црнките во очните глобови му биле иглести, на преширокиот врат му се протегале остри брчки.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
На изворот Свети Анастасија крај манастирот им рече дека со оваа вода свети Наум ги лечел луѓето што пателе од очни болести или биле слепи.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Дури и очните јаболка им испуштаа некаков особен, благ мирис.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Личноста на Олдос Хаксли, филозоф и мистик по лично убедување, човек чиј вид сериозно бил оштетен со долгогодишнто неизлечиво очно заболување, била како создадена за мескалински визии.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Стиска со очните капаци на очите и го грчи лицето од болот и тагата што му иде од внатре.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
