опушти (св.)
Бојана сакаше полека да се опушти, но слабоста ја опфати и таа падна врз златото, шепнувајќи ја најтешката клетва: - Проклето, проклето! кавалот
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Арсо малаксано се опушташе на леглото, а му се чинеше дека тоне во задушлива празнина и врз лицето му се дипли сребреникава пајажина која му пречи да дише...
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Телото покорно се опушташе на настојчивиот притисок на прстите. по налужената кожа се појавуваа и исчезнуваа модри траги.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Таа лежеше во сенката и нејзината глава малаксано се опуштила на земјата.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Се опуштив небаре спијам - очите затворени, а дишењето рамномерно.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Тогаш, и само тогаш, неговата рака се опушти.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Во последно време, канабисот е признат како ретко успешен лек за глауком во Америка, како контроверзен лек за опуштање на мускули при лекување на склероза мултиплекс и лек за апетит при третирањето на болните од СИДА.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
„Џонс, за што се работи?“ Затресувам со својата нова глава и ги опуштам своите раце, држејќи го приборот за јадење. Чувствувам сѐ.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
„Те молам опушти се“, рече таа. „Слушнав што се зборуваше утринава, но треба да си ги видиш очите — повторно ти треперат од нервоза.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Се опушта... Пак станува целиот мек...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Опушти се за квантум, и ќе ти кажам.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Винстон се опушти во креветот. Што и да кажеше, брз одговор го скршуваше како чекан.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
На одарот од другата страна обично е испружен Бај Шишко, ако не потпевнува тогаш со гласовите на носот кажува дека не треба гласно да учам француски или руски за да не му го растурам сонот, меѓутоа не можам да сфатам како забележува или како станува свесен дека не учам и дека внимателно сум се спружил држејќи си ја главата со двете дланки зад тилот, тогаш се открива дека не ни спиел, не ни потпевнувал, туку само демнел миг кога ќе се опуштам за да почне разговор со мене.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Срнчето беше мртво. Главата му беше опуштена, олабавена, а очите широко отворени и замрзнати.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Мислам, премногу си се оптоварил, си станал нестрплив, треба да се опуштиш...
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Зарот секако е фрлен. Додека тој се тркала. Едо ќе се опушти па ќе види...
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Но, тогаш попусто се обидував да извршам нужда - бев толку напнат дека пријателот ќе влезе во соба во тој момент или пак брзо откако ќе завршам, па ќе ја почувствува смрдеата како излегува од под вратата - што никако не можев да се опуштам.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Се понадевав дека можеби ако се опуштам и прво се истуширам ќе ми стане полесно, па се соблеков и кога во огромните блескави огледала си го видов стомакот испрчен врз заднината на болскавите плочки, се запрепастив.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Само што се искачија на рамницата од каде што се гледа селото, Никола се опушти, се симнаа од коњите па им заповеда да легнат да се одморат.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Тогаш можев да се опуштам, полесно заспијам.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
