онаков (зам.)
Велиш, Цигани, вакви, онакви... Ама тие, ене, гледаш, чесно и цврсто го држат адетот...
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Та тој веќе за секое девојче в село даваше разни оценки: ваква е Јана Даскалова, онаква е Велика Балева, таква е Трпа Шишева.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Прво седна, го извади шамичето од џебот, си ја избриша потта од чело и дури потоа го крена погледот: го здогледа Николчета онаков горделив и надуен.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Утредента, додека сонцето сѐ уште се готвеше да отскочи на небото и да продолжи да ја пече жетвата, дедо Бошко, онаков сув, висок и подгрбавен, излезе од дома.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Мирче, онаков мирен и добродушен, па уште и кога го чу гласот на деда Бошка, веднаш им отвори.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Тој, онаков каков што го знаев, насмевнат, спокоен, во познатата блуза без медали.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Можеби затоа и не бев онаков каков што сакаше да бидам.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Нејзините зборови не беа онакви какви беше свикнал.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Онаква каква навистина ќе беше мојата ќерка ако не ја подгониле во некој логор, меѓу жици и пци. Ми доаѓа да се пошегувам сурово.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Аргировите зборови ѝ ја раскинаа нејзината коприна, ја разголија и ја открија онаква каква што и беше таа за мајсторите: тешка, неумолива.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Никако не може да привикне на коњакот, но сега го пие, обидувајќи се да му даде на лицето израз, онаков, задоволен, како да овој напиток му е најомилен.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Онаков долгач, тој кога одеше потклекнуваше и се веднеше на левата нога.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Тој немаше чуено ни дека некој од луѓето во неговото село сретнал некогаш некој онаков самјак.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Или барем само едно зрно, во плешката, во слабините, онаков заскокан по снегот...
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
И тогаш како не ќе ти просолзат очите од сожалување, човече, кога ќе го гледаш онаков, мислеше Змејко.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Тогаш Шишман онаков несмасен и несмасно пречекори напред ширнувајќи ги рацете, го собра Љакета во прегратката со целата негова расфрланост и го стегна качејќи му го глуждот во крстот.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Србин, онаков сув и висок, стоеше како светец, а Шишман се преместуваше од едната нога на другата постојано подметнувајќи го увото пред Србина како да чека овој нешто да му каже во доверба.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Е, е. Не берете гајле, нели се замеша и Толе и тоа на онакво место!
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
23. АКО ИМАШ ЌЕ ТИ ЗАВИДАТ, АКО НЕМАШ ЌЕ ТЕ КУДАТ - и обуен и бос, значи, ќе нагазнеш врз шилести клинци, биди ваков или онаков сеедно ќе си под тој удар - сѐ на страната обесчестена во тој морален лринцип...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Но, ќе дојде време, порано или подоцна, кога вложениот труд, на ваков или онаков начин, ќе се исплати.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
