односно (мод.)
Убеден сум дека за мошне кратко време, освен тенкиот слој на македонската интелигенција школувана во бугарските училишта, народот ќе го отфрли бугарскиот јазик и ќе го прифати македонскиот, односно мајчиниот, бидејќи ќе нема потреба да го учи, како што со мака го прави тоа со бугарскиот јазик.”
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Во него авторот и се враќа на својата омилена тема, македонската национална историја, односно на еден од најголемите нејзини непокорни синови Гоце Делчев.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Авторот на делото успева да ги хармонизира овие две крајности, останувајќи до крај внатре наративна перспектива, односно опфаќајќи доволна наративна градба за творечкиот свет да биде целовит и јасно дограден...
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
И навистина во моментот инаку и не можеше да биде кај народ кој спие петстотинигодишен сон, без национално и општочовечко сознание, каков беше македонскиот, односно мариовскиот селанец во крајот на XIX век.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Со изградувањето на куќата, се стесни патот и низ него не можеше да се помине со кола; луѓето ги запираа колите пред неговата куќа и оттука понатаму товарот мораа да го префрлуваат на добици или на раце; тоа им дојде до нос на луѓето и бараа сокакот да го рашират, односно Бандо да си ја потсобере куќата, да ја зделне до некаде.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Електрониката, односно механизацијата и зголемената функционалност на еден вид мебел, беше една од новините во светското производство на мебелот.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Застанавме пред ресторанот, односно хотелот „Диас“.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Привлечната реклама ги вика младите да се спуштат во темнините, односно во полусветлените сали на диско-клубот, во кој таа вечер имаше многу гости.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Bo барањето на што поубедлива документарност при интерпретација на личните и општи судбини, зафатени од виорот на Балканските војни и Првата светска војна, покрај кажувањата на десетина преживеани учесници од Македонија (со кои успеав да се сретнам во Битола, во Солун, во Берово, во Горно Коњаре, Скопско, во Ваташа, Кавадаречко, во Слојштица Демирхисарско, во Жиово, Мариовско, во Претор, Ресенско и т.н.) ненадоместлива помош ми беа и белешките на учителот Милорад Марковиќ, односно неговиот „Воен дневник“, којшто во еден поголем дел е воден на боиштата во Македонија.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Но со испаѓањето на д-то и со спојувањето на предлогот и именката се добивала сложенката Загориче, односно Загорани.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Но сѐ друго, како она дека бил оженет со некоја Митра, дека ги предводел побунетите славјански селани против византиските и солунските господари, и дека токму тој, односно, ја основал населбата во Потковицата и бил првородственик на Акиноските, си противречи со сѐ што досега знае историјата за Григорие Акиндин: „...
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Кога ќе останеше последната нива за дожневање, жетварите се натпреваруваа кој ќе дојде прв до крајот, односно кој ќе ја ожнее последната ракатка.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
А тој беше сосем обичен гоблен: навезан половината со бел конец, другата половина со црн; односно поделен на две полиња.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Ја контролираше Југославија дали ,се меша во внатрешните работи на Грција", односно во Граѓанската војна.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Односно, не по своја желба, откако ме сопнаа, мислам бутнаа, тоа после, прво ме избраа…
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
Ги извади разните документи од турско време што ги имаше донесено со себе и оние што му ги даде игуменот и кметот, во кои се гледа дека манастирот и селата околу него: Езерец и Пискупие, плаќале данок и царина во Охрид, односно Охридска каза, а не во Корчанската каза со која манастирот се граничел во Турско време; дека пасошите на населението од овој крај се ваделе во Охрид; дека ревизија на алкохолните пијалоци во манастирот ги вршела даночната комисија од Охрид; дека плаќањето за ослободување од војна обврска се вршело во Охрид; дека пописите на приходите и расходите на манастирот, ги вршеле црковните власти од Охрид; дека во потврдите за исплатени пари на мајстори од селото Езерец што го обновиле манастирот, стои:
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Додека прислужникот на училиштето влегуваше и излегуваше да донесе кафе и ракија за честење, Комисијата ја објасни целта на своето доаѓање; кажа дека треба да изврши проверка на местата од овој пограничен реон: да се одбележат синорите, да се изврши маркирање на теренот срамнувајќи го со картата во која е уцртана границата, односно да се изврши разграничувањето меѓу двете држави.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
- Грахм... како да ви кажам... тоа е како бркотниците на мачките во февруари, односно... кога една чавка ќе се оддели од јатото и ќе почне да изведува бесни глисти... Заборавете!
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Човештвото сега нема потреба да ја знае тајната што јас ја открив зашто сите се веќе таму, односно тука каде што сум јас.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
- Што му е на овој – забрмчи дотичниот, односно Апчо.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
