норма (ж.)
План сеидбен, норма надфрлена, родно поле цело засеано, - алтан жито, вардарка пченица – весел народ - лице насмеано.
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
До небо плакати дигнете горе, да блесне, норма - графикон, да екне песна силна ко море, да татни вишен небосклон!
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Песни ечат во твои пазуви, рофка земја со трактор се оре, план сеидбен, норми надфрлени, поле мое, ко широко море!
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
По цел ден биле на градилиште, работеле и над нормата, а веднаш по работниот ден, кој понекогаш траел и по дваесет часа, се враќале во хотелот и, од умор, немале време ниту да се навечераат. Сонот го надвладувал и гладот.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Автоматизацијата и механизацијата на најважните процеси во оранжериите овозможуваат да се зголеми близу двапати продуктивноста на трудот во однос на досегашните норми.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Нормата е 500 грама, а јас правам 300.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
По логорска норма, вели, 25 плус 5 и 5.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Натфрлени норми во откупот на козите во Македонија — „Нова Македонија“, „Нова Македонија“!
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Чанга не избираше зборови. Зборовите на козарот, си помислуваше секретарот, не се во согласност со партиските норми.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Корнел смета дека иако МекКинон „површно го отфрла сонот за симетрија, кој нас нѐ одмерува според машката норма,“ таа сепак“ не може а да не западне во оној мошне стар сон, имајќи ги предвид границите на нејзиниот сопствен теоретски дискурс, кој нужно се откажува од жената како женственост, бидејќи таа може да „гледа“ единствено од маскулинистичка перспектива“(151).
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Делувањата на оваа моќ се преправаат или се маскираат бидејќи тие оперираат со одредени норми кои се означени со статус на „вистина“.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Тој е околу нас, го вдишуваме како воздух, живее со нас како наше секојдневие, од грдо се претвара во убаво, од карикатура станува естетска норма.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
„Ние“ чувствуваме потреба по скалила и врвови „Сакаме“ само да погледнеме и да се видиме разиграни над рулетот Додека топчето застанува над нулата и банката собира сѐ Да бидеме војници во непостоечки војни Работници и питачи во ред за дневни потреби деца занесени во “фантастичниот” свет на игрите птици со врзани крилја во железни стеги ланци на вратот и пропишани норми.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Наместо фактите да им се подвргнуваат на идеалните норми, тој покажува дека и самите тие норми имаат одредена генеза и контекст, накратко - дека и тие не се ништо друго отколку факти.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Градењето на синтаксата веќе е уметност на умирање; норма е едноставната лингвистичка конструкција.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Но секој обид општеството да се предочи како конзистентен модел нужно е обид кој, за да биде селективен, арбитрарно одредени начини на општествен живот ги прогласува за норма и, според истата логика, сите други феномени ги класификува како ненормални: или како резидуум на минатото кој евентуално ќе ја изживее својата цел и ќе исчезне, или како некакви туѓи елементи кои што мораат да бидат искоренети или маргинализирани.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Единствен исклучок беа дадаистите за кои детството, повеќе отколку класичните естетски извори, беше поттик за отстапување од социјалните норми.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Карневалската култура значеше привремено укинување на секојдневниот живот со цел, според Бахтин, нормата каква што би требала да биде во секојдневниот живот да се направи помалку обврзувачка и со тоа поподнослива.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Пастор Рик беше вознемирен поради исповедските очекувања со кои се соочуваше, посебно тие во врска со, како што Рик му објасни на Дејв, неговата неконформистичка наклоност кон индикативниот госпел наспроти императивниот, кон добрите наравоученија наспроти моралните норми. Маргина 34 95
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Кога луѓето ги учат звуците (или фонемите) на Англискиот јазик на пример, тие не ги имитираат, туку се обидуваат да ја достигнат нормата, да го повторат стандардниот звук, и мораат да успеат во тоа ако сакаат да бидат интелигибилни во заедницата на говорниците на англиски јазик.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
