нишне (св.)
Морав да ѝ нишнам со главата зајадливо и заканувачки.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
- Не прави се важен, - му довикна оној глас, - нема кој не паднал. Кејтеновиот син ја нишна главата кон земјата, а штом тоа ќе го правеше, тогаш беше попусто да го разубедува човек.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Но Кејтеновиот син не признаваше, рече: - Никогаш не сум крадел, - одговори, - нишнувајќи ја главата нагоре, на свој начин и јас со сигурност знаев дека никогаш не крадел и нема да се обиде.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Нишна со главата како да поздравува некого во далечина.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Одеднаш Дејко со глава нишна накај копчињата на тезгата за галантерија.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Четворицата молчешкум потврдно нишнавме со главите.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
При нишнувањето на главата ѝ се нишнуваа и долгите златни обетки одблеснувајќи на светлоста. Ѝ блеснуваше и ѓерданот при помрднување.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Човекот нишна со главата, како да одобрува; се виде дека ме смета за целосно луд.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Потем Ина му шепна нешто на аѓутантот, тој нишна со главата, пријде кон мене, и ми рече: „Госпоѓицата со задоволство ќе ви одговори на прашањето ако сега си одите, и ако по последната претстава, вечер, ја побарате во нејзината приколка.“
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
„Не“, нишна со главата чичко Темелко - „не се потпалило, жешко е и ѓубрето гние.“ ***
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Таа само го погледна, нишна со главата и се оддалечи без збор.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Нели зборувавме пред Митровден да слеземе во селото, да се прибереме во домата наша? - Ѕвезда нишна глава.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
