никако (прил.)
За твоето млеко се покажа достојно чедо, венчан од славата трајна, и никако не го посрамоти родот ти, Недо, в скут на победата сјајна .. .
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
На смртен тој никако веќе не личеше среде оние борбени часој. Под сабјата негова паѓаше Албанец беден - како под српови класој.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Силјан во бојот никако не зел дел, чунки Аџијата го имал покрај себе и бидејќи бил гостин не го внесол во џенгот.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Никако не му даваше рака на дуовникот за да го носи Силјана со себе на Божи гроб, чунки сакаше да арчи пари за него повеќе отколку што му чинеше ругата.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Никако не, зашто ни една пропаганда, колку и да е таа силна, не може да ни го даде тоа што го очекуваме ние од неа.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Таквата самоуправа никако не е, опасна за целоста на Турција.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
А до кога едни Македонци се кажуваат патријаршисти, други егзархисти: едни Бугари, други Срби, трети Грци и го бараат покровителството кај различни балкански држави, давајќи им со тоа право да се бркаат во македонските работи, до тогај не може да се мисли за општо востание: до тогај ќе биде само парцијално: со бугарски, српски или грчки, но никако не со чисто македонски карактер.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
САВЕТКА: Никако не кинисуваше... Но после, како што ти кажав, дојде еден човек и кажа, дека, Селман-ага имал собрано дома си Арнаути да ја граби...
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Бегалците упорно чекореа напред, по прашниот друм, не смалувајќи ја никако брзината.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Искрено: на Пенча и јас му завидував и никако не можев да разберам од каде доаѓа тоа пријателство.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Бре да мрдне, да влезе во портата. Никако да пречекори.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Крчо сѐ можеше да поднесе, сѐ, само овие опомени никако не сакаше да му се меткаат во умот.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
На Стојана навикна како на другар и брат, но од Неда се некако му се тресеше душата и никако не сакаше да остане насамо со неа, макар колку да другаруваа. Не знаеше ни тој, ни таа што ги плаши толку едно од друго, но, ете така, просто се плашеа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Никако да смислат што да прават.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
- Тоа никако, - им рече. – И не само тоа, туку ништо нема да правите.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
А како ќе му одмазди Луман на Бошка за тоа што рекол дека ќе го предаде на комитите, се знаеше – со крв и никако инаку.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Станува ова на сам Бадник и никако чудо не е што станува: тројца партизани во овој миг имаат в раце бугарски подофицер, младо човече, смешно и невојничко.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
А не знаев, никако не знаев дека сите некажани приказни ќе ги стопам и ќе ги излеам во нож, во остар челик, во закана.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Таа никако не можеше да се сети на мелодијата од првиот нивни танец, тој ѝ пречеше.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Неговите прсти се забуцуваа во кафениот отвор и никако не можеа удобно да ја стиснат црната дршка на револверот.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
