неповикан (прид.)
- Каде е, каде е? - строго свика капетанот, плашејќи се некој неповикан да не се качил на неговиот брод.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
И секогаш тие инсекти, неповикани, наездливи – комарник се вика мојата кора мозочна.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
ЗАКЛУЧОК Во миговите кога општествените граници се мошне реални и кога различните расистички демагози се загрижени да не ги пречекорат разни неповикани раселени и економски затирани индивидуи, се чини популарната култура со своето имагинарно пречекорување на границите како некаква лажна компензација, утеха.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Неповикан, келнерот дојде и му ја наполни чашата со џин „ Победа“, истресувајќи во неа неколку капки од едно друго шише, низ чија затка минуваше едно цевче.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Неповикано, едно сеќавање доплива во неговиот ум.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Еден келнер, повторно неповикан, ја донесе таблата за шах и најновото издание на „ Тајмс“, отворен и свиткан преку половината на страницата со шаховскиот проблем.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
