насуво (прил.)
Зар некаков демон кон пропаста стрмна нѐ турна. Браќата мои под ридон ко рибите насуво тогаш во борбата бурна, да се прпелкаат видов.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
— И гробовите ни ги земаат, вели, и од мртвите се плашат, вели и си плаче насуво, нема солзи во очите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ги гризат и корите од дрвјата, ги разрануваат непцата и вилиците, плачат глуво и насуво.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
