напнат (прид.)
Нервите ми се напнати, по нив можеш да влечеш гудало.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Кога лежеше сам, напнат од несоница и загледан во вжарениот врв од цигарата, не ѝ веруваше, патеше, можеби не зашто не можеше без неа и не зашто можеше да ја засака повеќе од првата.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
А тоа стана многу попросто отколку што очекуваше, едноставно, како што се забуца еднаш челичната острица во старата ленена кошула: прсна панцирот на мракот кај неговото лево рамо и откри отпрвин врелина и напнатост, потоа и млак бол.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Се завртува остро и Данче, која иако се преправа дека не ја интересира за кого е порачката, напнато сѐ слуша, и протестира.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Размислува, бара. Напнато, конвулзно. Знае: сега или никогаш.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Неговата крв беше врелост на зол вепар. Нејзината кожа прскаше од напнатост.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Слушајте. Сите слушајте... Жилите на вратот му се напнати, очите како да ќе му искокнат. Но тој сѐ уште свири...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Настапува напнат молк. Луков го вади револверот, го проверува дали е откочен и трга да ја отвори вратата.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Дебелиот ремен просто отскокна, напнат, а после се вивна во едно бучно кружење, збирајќи ги по своето движење сите други делови.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Од она, што го пиштеше сега неговиот глас, оптегнат како полна напната струна над целата Бела Долина, излез не постоеше.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Кога беа на она место, каде што виделината на тој спрпелкан ден сосема се изедначуваше со врнежот, оние двајца толку се затскрија зад густата чипка на развиорените котолци на снежинките, што тој сега сети и како го штипкаат очите од таа напната и упорна загледаност.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Што се случуваше со него? Дали за тоа беше виновен јужниот ветер, дали за тоа беа причина спласнатата напнатост и надежта за брзо ослободување од заточеништвото.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
До неговото секогаш докрај напнато уво долета зловешто, далечно волчешко завивање.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Но, такво чувство опфаќа кога воланот се ослободува од рацете и кога човек ќе се ослободи од дневната возачка психоза на напнатост и кога ќе престане да се тркала и да мисли на машината.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Тоа го освежува, му ги одмора очите, мислите, му ја спласнува напнатоста во него.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
- Тоа се должи на повеќе причини: на психичка напнатост, наследна особина, или недоволна развиеност на синапсот во мозокот.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
- Не, јас веќе никому не ќе пуштам крв, рекол со напнат глас.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Командантот постојано вршеше извидување и разместување на единиците и со напнатост очекуваше наредба за напад.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Имаше облечено нова мантија и ставено нова шапка; инаку носеше фетва мантија, излижана и посивена од сонцето; имаше густа брада што му се спојуваше со косата и мустаќите; му се испакнуваа само јаболкцата на образите кои оддаваа црвенило и здравотија; кога газеше, газеше со појадри чекори, при што со нозете како да ја набиваше калдрмата по патот, а мантијата му се затегаше напната во колениците и шушкаше; крстот заедно со клучовите од манастирските порти и простории, провиснати од десниот џеб, му се нишкаа при одење и ѕвецкаа.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Не ги чувствувал ударите на гранките по лицето и трчал до распрснување напнат.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)