напива (несв.)
КУМОТ: (откако се напива). Здрава да ми си и весела.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Реката бучи долу Папањ и ги напива ливадите со студена планинска вода, додека овчарите ги прибрале своите стада еден крај друг поблизу, да можат да си помогнат и ги фатат дојниците да намолзат млеко, та и тие да го прават Велигден в планина.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Освен по некој шербет што се напиваа сејмените и сено што земаа за коњите, други трошоци не правеа.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
И така, се враќа наместо човекот. - За малку да умрам, вели Витомир, и пак зема ракија, се напива, издишува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И на секое напивање, мајка ѝ на Велика само се стресува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ја седна козаја заврзувам соскутината, ќе црцнам млеко во дланките и ќе ги напивам децата. Ѕвездана и Капинка.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Го гледаме напивањето вода на локомотивите, шопањето на широкото црево озгора, удирањето со чеканче по шините, давањето сигнали со свирчето и знаменцата, гровтањето на маневарките.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ме напиваат и рибино масло, ама ниедна капка не останува во мене. Не можам да ја задржам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ах, проклетство: се напива и умира... Јас жедта ја гасам со икончето на свети Наум.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Од таа вода и јас се напивам и од тој леб јадам, и му се молам на Господа пред денот на Потопот.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Тој пак прошетува низ чаршија, се напива една газоза на кафето кај Славета, се упатува за дома, малку - како и секогаш - се задржува пред фотографскиот излог на Сотка, пред да сврти во своето сокаче и пак се враќа назад.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Тој веќе поретко се напиваше, гледаше да не претера, и Рангел се сети некако сам.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
