музеј (м.)
Писарот се здебели и пушти страшно долга коса, четка и по боја и по острина; лимарот, со еден збор, се исчука; Генералстап стана знаменитост, нешто како значаен музеј, со својата секојдневна упорност да чекори само на една нога.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Најблаго речено, нешто слично можел да доживее некој од мене разделен со стотици генерации, некој над чија черупка безгласно сум стоел во Музејот на животот и смртта.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
5. ИБРИК СИ Е, АЛИ БАРДАК - но дека си има сред вазните рода како реликвија музеите го вардат непуштајќи го да оди по вода...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Тој иста тоака е град на театри, музеи, има уметничка галерија, свои симфониски оркестар...
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Во Источен Берлин не може да се каже дека човек престојувал ако не ги погледал неговите музеи, можеби ако се нема време, не сите музеи, туку задолжително „Пергамон-музејот“, кој е на реката Шпре, која тече под него.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Знаев дека во Франкфурт постои музеј, токму во куќата каде што живеел тој.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Никифор Правдољубивиот ќе забележи дека овој непомирлив противник на схоластиката, еден од најсамосвојните ученици на Музеумот, знаеше со иста непосредност да ги толкува Еуклидовната геометрија, Никомаховата теза за априорната егзистенција на броевите во духот на Творецот, најсуптилните финеси на античкиот јазик или да насмее со импровизираниот мим, често пародирајќи се и себе си како несмасен трговец.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Со овие музеи повторно се планираше, проклето се планираше како да се убие Бог засекогаш во човека, да се убијат разликите, верувањето...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
На пример голема среќа беше за нас што прекинавме со Сталин, пред да се реализира идејата за основање атеистички музеи.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Што ќе беше ако кај нас осамнеа атеистичките музеи, овие вистински концентрациони логори на душите.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Улиците беа празни. Европа беше мртов музеј.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Музејот на современа уметност од Њујорк беше подеднакво дарежлив во своите позајмици; иако одби да учествува со делото „Да се гледа одблиску, со едно око, скоро цел час“ (1918), детална студија на стакло за еден дел од “Големото стакло” (дело кое како и „Големото стакло“ е многу осетливо и кршливо), музејот се согласи да ја позајми својата голема моторизирана конструкција од 1925, „Ротирачка хемисфера (прецизна оптика)“.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Ја подигна зградата на Историскиот музеј, за која може да се рече: глупост, стврдната во камен.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Има ли живот пред смртта? Неодамна се сетив на оваа романска прашувалка од музејот на комунистичкиот црн хумор и за прв пат сериозно се замислив околу неа.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
И во музеј бев од немај-каде.
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
На долги и кратки патеки има да биде збркано, неодредено и чудесно. Robert Storr е креатор на современи ликовни дела и скулптури во Музејот за модерна уметност. Jir`i [ev~ik i Jana [ev~ikova
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Потоа следи Париз: разочаран од современата уметност, Ботеро ги минува деновите во Лувр, проучувајќи ги старите мајстори. 1953 - 1954 Во Фиренца, во Академијата Сан Марко, во музеите на Венеција, Сиена и Равена, тој ја проучува уметноста на италијанската Ренесанса.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Дерек Џарман сликар, сценограф, режисер, писател Неодамна во Музејот за современа уметност во Скопје беа прикажани петнаесеттина филмови на Џарман.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
На крајот Гелетин ги предаде на филаделфискиот уметнички музеј заедно со останатите слики од неговата прочуена колекција.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
На почетокот велам: потребен е музеј на несреќи, и читателот замислува зграда со несреќи внатре.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
