мрак (м.)
Така и преблажениот отец и учител на нашиот народ повеќе од сонце со тројни лачи сјаеше и просвети безброен народ којшто лежеше во мракот на незнанието.
„Пофалба на нашиот татко и учител словенски Кирил Филозоф“
од Климент Охридски
(1754)
Ти го разгони мракот на гревот.
„Пофалба на нашиот татко и учител словенски Кирил Филозоф“
од Климент Охридски
(1754)
Седејки в хаос од мислите мачни во земјата очите беше ги впила, бидејќи сонила соништа мрачни: Потпорните греди од нивната куќа се ведат, паѓаат шумно во мракот.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
А мракот на смртта ја голтна без милост и таа фиданка бог што ја даде.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Во првата Бугарите видоа само еден мрак, затоа тие се одвраќаа од неа.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Татко ми, дедо ми, предедо ми, ако се викале поради недоразбирање Бугари, тоа уште не значи оти и јас треба да сум како нив во мрак за мојата народност; ако се викале тие Бугари, тоа не значи оти ние ќе треба да престанеме да им веруваме на Русите за атер на разни Стамболовци и Свирчовци, наместо заедно со нашата пролеана крв ние да си го бараме правото од каде што треба, да допуштиме да ни се бркаат во работите луѓе што и самите не знаат што бараат; ако се викале моите дедовци Бугари, уште не значи дека јас имам право да ги експлоатирам македонските интереси со издавање весници, кои наместо да ги бранат интересите на нашиот народ – ги бранат бугарските и интересите на бугарскиот кнез.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Првиот мрак се спушта. Во собата Симка е сама.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Ти се молам не зборувај за тоа, зашто мрак ми паѓа на очи!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Се кти ноќта црна! Се ’рти карпа - мрак!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Се рути карпа - мрак!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Угаснете и светлини! Мрак да биде - каракамен.
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Причинуење Кој ли повте да ми дојде, кој ми зеде сладок сон, кој ми таму очи лаже, кој се метка по тој мрак?
„Песни“
од Коле Неделковски
(1941)
Од локомотивата се прскаа в мрак илјадници искри, таа брзо ја цепеше далечината.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Адети, пусти адети, - адети црни синџири, в темен мрак лице да криеш, вечно да жалиш за живот, - за солнце, лична слобода!
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
с. Ореово, Битолско Во Преспанско сонце зајде И мрак темен покров фрли, a од мракот шум се дига смрт лоша уста зина.
„Од борбата“
од Блаже Конески
(1950)
Поранешните свои школски другари слабо ги сретнував: Димка само понекогаш, Антета скоро никогаш; тој работеше во некое кино од утро до мрак.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Се завртев и ги напрегнав очите во мракот. Заедно со сенката се жбиравев.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Од мракот се појави бледата глава на вдовичниот син, ги искокори очите и само што не се расплака.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Та, ете, затоа гледам и сега некако да излезиме од селото со мрак, ама да не е ногу рано да не можеме да го поминеме орманот.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Си зеде збогум од „добриот дедо Стале" и, потпирајќи се на стапот, околу мракот си дојде дома.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
