метафора (ж.)
Па однеси ме па однеси ме велам ти детство однеси ме ти песно старост вечна и незаборавна ти најголема илузијо без метафора прозору неспретно отворен грубо длабок за сите бои на вечноста Однеси ме низ овој дожд ти врвицо за да ме вратиш блага во овој пристан мал во ова нежно седло на сонот
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Многутомна антологија на мисли, лексички иновации, тропи и метафори за времето се кријат во неа.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Пак или пак како да сум во некоја филозовска метафора.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Се восхитувам од убавината што ја гледам и смислувајќи метафора не можам да најдам друг збор освен да речам дека е рајска.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Сега веќе ништо не знам да кажам повеќе за оваа метафора зашто ова е сонување, но кога ќе се разбудам, ќе морам на овој сон да се сетам и, ако се сетам, ќе успеам метафората да ја опишам од што ќе произлезат и објаснението и значењето.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Силвана Симоска, универзитетски професор по германски јазик Семантичката единица односно конституентите (лексемите) на глобалната метафора Времето на козите во наративниот модус на книгата на времето на тоталитаризмот (сталинизмот), асоцира на оние луѓе кои преку жртвите кои ќе му подигнат храм на својот духовен и идеолошки водач.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Една многу убава алегорија за среќата и еден поглед на бурната историја на Балканот и владеењето на идеологиите. Méditerrané, juillet, 1997 Макар што во средиштето на дејството на романот Времето на козите, нема повеќе кози колку што нема носорози во драмата на Јонеско, романот на Старова е парабола, метафора чие значење постојано нѐ одминува...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Мариза Кербези, книжевен теоретичар и историчар од Универзитетот „Александар Моисиу“ од Драч Романот Времето на козите претставува парабола на балканската судбина, вистинска метафора од времето на Федеративна Народна Република Југославија, пренесена преку детето – наратор, кој истовремено ја раскажува и трагичната судбина на Балканскиот Полуостров.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Напротив, ние веруваме дека е обратно, дека компјутерската метафора дава единствен хуманистички поглед на човечкиот род кој сѐ уште е компатибилен со најригорозните перспективи на коректност во физичките науки.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Од друга страна, таа разлика претпоставува дека филозофскиот дискурс е сосема нелитерарен, дека е слободен од метафори и реторика, и дека сето реторично и метафорично во него е пропаѓање и незгода.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Занимавајќи се со јазикот како сеопфатно конкретно фонетско единство, играта со зборови ја доведува во прашање вредноста на јазикот како апстрактна метафора.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Наместо тоа, наративната метафора вели дека индивидуите ги живеат своите животи преку приказни - приказните го обликуваат нивниот живот, тие имаат реални, не имагинарни, ефекти - и на тој начин му даваат структура на животот.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Од дефиницијата од речникот можеме да видиме зошто некои луѓе кои ја употребуваат метафората „разговор“ тврдат дека не се експерти - што се надевам е лажно тврдење.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Тврдењето на компјутерската метафора не е дека сите компјутери имаат когнитивен статус: ние не веруваме дека вашиот IBM PC размислува за Виена.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Всушност, тоа е онаа на мајмуните (немам ништо против мајмуните, ова е само метафора).* (249) * заб. на прев. single-мајмун singer - имитирање, изопачување, карикирање Одбегнувањето на повторувањата произлегува од чувството на гордост.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Овие метафори и фрази станаа темели врз кој се гради последователниот тераписки дијалог.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Што да ви кажам... Ми се тресе тлото под нозете, сликите се удвојуваат, сѐ ми се чини кревко, како да ќе се сруши секој миг - зборувам како интелигентна особа која се изразува во метафори и нѐ гњави со поединости.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Иако ова често се нарекува „читање“ или „извршување на инструкција“, таа метафора може да доведе до заблуда, бидејќи (како што Rychlack забележува) хардверот не чита и не може да не извршува, ништо повеќе отколку што може човековиот имунолошки систем.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
- Ве молам да не се изразувате во метафори, бидете конкретни.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Мистичните акорди на меморијата” се метафора за националноста на Абрахам Линколн, која сега може да се искористи.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
