месо (ср.)

Од двете оружја се слушна пукање, и сетне два куршума со пискот зол излетаа, барајќи месо: едниот го сретна, и Кузман сети силен бол во рамото, кај одлево клучницата со зглобот лопатниот го крепи дел; а другиот во правта закачи, свирејќи злобно но без да сретне жива цел.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Врз месото, како брзокрили јастреби, ние се изнафрливме гладни.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Не се спротивстави коскената и јака маса на секот, што во овој миг до мишката, делејќи меса, сосем лесно стаса, и Махмуд пушти грозен крик.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Ами тука, мајко, во оваа пустелија ќе умрам и орли и врани месата ќе ми ги јадат.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
– „Ах, јас сиромав, си рекол сам со себе, дали така ми било речено, наместо од прасе месо да јадам понапред, сега си јадам жаби; наместо јагули и риби напред што јадев во златниот град Прилеп по ладните меани, сега си јадам гуштерици и кауѓерици.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Одеднаш Славче туку ја фати... за месиште. Модната вресна, а Славче доби две-три од кавалерот.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Не со компири, туку месо со праз. Не, згрешив: не месо со праз, туку со компири... Месо со... месо... (Отидува.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Зашто... (Се мисли.) Ми текна нешто, да простиш, Спиро, како на трудна жена: ми се пријаде месо со компири...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Ќе рече, за месо со компири што му текнало нему, да губиш од работата...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
АНА: Месо да не носам?
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Месото кај нас за Божик кога ќе заколиме прасе па додека го изедеме...
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
КОТЕ: Море си го макал со киселина, оти да си го јал со месо...
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
6. Исцедете, ограбете пот и труд и меса голи, уста пуста затворете да не каже оти боли.
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
Божем, што рече Василка „месото ќе му го вари“.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
- А сега што работиш? - Ништо. Миев чинии во една акчилница и ми ја удрија клоцата. Украдов месо.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Дедот Петко тргна од пагурчето, Митра напече месо, извади и сирење, море и некоја колбаса пресече во тукот. Јатрва дочекува, не е шега работа!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Их, шо ми се пријало кокошкино месо!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
А за готвење! Да има јајца, мас, сирење, сланина, месо и шеќер! Алви да ти праве, ориз со млеко, ореи со мед!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Полесно пред Него ќе си го посипуваат лицето со пепел, доколку пепелта ќе е моја, од ова месо и од овие коски.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Каде пред оваа маса пред овој памучен хоризонт без линии пред ова темно месо на земјата и ноќта измешано длабоко место и густо наеднаш поплава на очите и на просторите смрт Каде о каде ти јас ти море шумно и бескрајно ти монотоно поле хоризонтално уморено желно за исправено ветровито разведрување Каде о каде ти тесто густо на дождот и земјата човеку јас камену во рацете и во очите кал
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
Повеќе