мајсторство (ср.)
Дојди си в село. Те бараат луѓето да те видат, да ти честитаат за иконостасот, за твоето мајсторство...
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
На гробот му ја ставија бистата што си ја направи. Луѓето ја гледаа бистата и се восхитуваа на неговото мајсторство: изгледаше како да е жив Танаил.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Гледаше таа да му биде ремек дело на неговото мајсторство.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Селаните му го заборавиле зографското мајсторство и без сожалување го гледале како ги влече нозете со мувлосан студ во исчанчените колкови.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Велеше: „Телевизијата е уште едно мајсторство на итриот собирач Запад.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Мајсторството на кој се води заплетот, животот на ликовите, таткото, мајката, децата и козарот силно ме привлекоа.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Алегоријата е везена со мајсторство, колку со вибрантниот и воздржан стил толку и со умешноста на митот на отпорот против криминалниот диктат.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Се плаши да отвори прозор за да Фјодор случајно не одлета над стреите Келнски и да не се насука на врвот на Келнската катедрала каде што живее малиот но недопирлив бог на рационалноста и мајсторството, кој е многу кавжлив и терсене иако има долга бела брада како Дедо Мраз.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Уште во нашите краишта се памети твоето мајсторство во нивното подготвување.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Експертите по сликарство, спротивно, откако со пробивен поглед, низ трепките или окалките, ќе се здобијат со општ поглед, односно впечаток за сликата, му се доближуваат на платното со бесшумен чекор на ловец кон дивеч и со око како лупа во едната а со нокот како пинцета во другата рака почнуваат да чепкаат по боите а особено под боите, во потрага по тајната или прелагата на мајсторството.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Беше вистинско мајсторство да се владее како Татко со тишината особено во барабанските, заглушувачки времиња, кога на меандрите на тишината се наоѓаше вистинскиот збор.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
