лабораторија (ж.)
Штета, му велеа професорите, ако не продолжиш, жалаа зашто Мил беше еден од најдобрите ученици: со голема љубов учеше и ги вршеше практичните вежби на разни анализи и синтези во лабораторијата.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
XIX Како што наближуваше учебната година со која Богуле требаше да го заврши училиштето, така Мил сѐ повеќе го задржуваше Богулета кај себе во лабораторијата, не оставајќи го многу да се шета со другарите, да го губи попусто времето, туку му даваше нешто да работи во лабораторијата, да го упатува постепено во науката, објаснувајќи му по нешто што е достапно и разбирливо за Богуле, да му ја потпалува фантазијата и желбата за наука.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
XI Понекогаш на Мил при долго работење во лабораторијата, му се случува да му запрат мислите, да му се зачепат.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Зачудо, очите ѝ се насмевнаа, ни малку изненадени, додека ја сослушува мојата неповрзана приказна, па охрабрени, дрско ѝ велам дека снимката развиена во чудесната лабораторија на Мен Реј е само миговен отпечаток на мистеријата што, вон пролетта и зимата, постои отсекогаш.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Во нашата лабораторија моментално дреме еден малецок Хулк, сѐ уште во шишенце, го вкрстуваме со чудесновишниот мочуришен октопод- капиталец што испушта (ко одбрана) огромни количества на отровно мастило.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Фотографот дојде дома, го извади филмот од апаратот и го прати на развивање во една прочуена лабораторија.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Последователно, теоретичарите од катедралата и манастирот се преселиле во работилница (на универзитет, високо техничко училиште, индустриска лабораторија) и почнале да се занимаваат со модели со помош на кои можеле да изработуваат сѐ подобри чевли и со тоа сѐ подобро можеле да го разбираат и да го обработуваат светот како целина.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Некои истражувачи а меѓу нив посебно Пер Бак, постар истражувач од Националната лабораторија во Брукхевн, веруваат дека еден од тие принципи е и феноменот што е познат како самоорганизирана критичност.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Всушност преминот од глетки и звуци кон симболи и бројки е премин за кој оние со хуманистичка склоност тврдат дека не може осмислено да се спроведе потаму од удобството на физичката лабораторија, или можеби, паркетот на финансискиот пазар.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Првиот чекор во таа насока веќе е направен: Политичката лабораторија на Биосферата и Партијата на животни (Куликовата партија) веќе две години успешно дејствуваат во Русија“ (Каталог Manifesta 1, Rotterdam 1996)
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Во тој говор, тој го опишува јадрото на својата творечка лабораторија.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Сандерс тестовите ги прави во лабораторија.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Од катедралите и манастирите теоретичарите се преселија во работилници (универзитет, високо техничко училиште, индустриска лабораторија) и започнаа да се занимаваат со модели преку кои постојано изработуваа сѐ подобри чевли, со тоа сѐ повеќе разбирајќи го и обработувајќи го светот како целина.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Тогаш дојдоа овие типови со нивниот примерок, го пративме во лабораторија и откривме дека содржи 37 милиграми 2CB.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Од неодамна тој има нов проект, поддржан од некои големи американски универзитетски лаборатории.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Таа за мене беше најголемата лабораторија на балканските идеи.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Во огромните лаборатории на Министерството за мир и во експерименталните станици скриени во бразилските шуми, или во австралиската пустина, или на изгубените острови во Антарктикот, експертските тимови неуморно работат.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Игор Лозински во својата лабораторија - работилница, имаше и мала стаклена оранжерија, во која одгледуваше цвеќе.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Појде долж реката. Реши да го посети Игора Лозински во неговата лабораторија - работилница, која се наоѓаше во неговиот дом, близу Антималаричната станица.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Татковата лабораторија на големите балкански идеи, неговата подвижна егзилска библиотека, ми беше оставена во наследство со сите тајни, со татковиот дух запрен на страниците на неговите книги, што требаше да се прелистаат и толкуваат според оставениот распоред.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
