колега (м.)
И овде, кога зборува за социјализмот, тој ги има предвид пак само своите петербуршки колеги социјалисти што беа најблизу до руските социјалисти, кои пак, навистина, можеби поради позицијата на руската нација во руската држава, пројавуваа полн индиферентизам спрема националното прашање.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Бино ги кладе рацете одѕади и остро го погледна дрскиот колега.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Пиевме кај еден колега, пак ми рече. Колега? мислев. Дали колега? се прашав.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Ми треба некоја пара за мастраф на куќата; нема од друго место од каде да се фати – им велеше Даут на колегите и ги фалеше воловите: – Не се волови – ангели, што ги викаат каурите.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
А за да им помогнат на старите во терањето на стоката, тие беа повеле со нив и по некое дете од осум до десет години, оти пак за младите беше опасно да слегуваат в град да не ги собере некој од поблиските бегови за работа во својот чифлиг, бидејќи полските работи беа во полн ек, та на беговите им беше потребна работна рака, и тие ја наоѓаа со својата сила кај рајата – христијаните – која не беше уште сопственост на некој од нивните колеги, како што беше овде случајот со слободните Мариовци.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Стариот учител искрено го жалеше овој млад човек за кого што имаше слушано од другите колеги, дека често го обземало очајание и досада, но си мислеше: ќе му мине; отпрвин сите се лошо расположени, а после свикнуваат, дури по некои и го засакуваат со целата своја душа селото, штом ќе ја откријат смислата на својот свет учителски, позив.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Пред да рипне низ прозорецот во невеселата трева, се сети: „Речете му на вашиот млад колега дека брзо ќе му го вратам долгот. Со камата. Збогум.“
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Ако вашиот млад колега ме видел како капетан на брод и во битка со гусари, нема право во црно да ми го завитка разумот.“ „Мојот млад колега“, повтори старчето и ја сврте замагленоста на очилата кон Ивана.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Утре ти е слава, му говореше жената искрено мразејќи го пожарникарот со бели клепки. Ќе викнеш ли некого од своите колеги.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Французот, со надеж дека ќе издржи, почна на својот колега да му раскажува за доживувањето на некој свој пријател во Антиб.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
— Ќе појдите, чорбаџи Мито, по оваа работа кај колегата мој — италијанскиот конзул, — промрмори конзулот и седна на масата, та напиша два три збора на француски и му го подаде на Мита книжулчето.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
ЈАКОВ: Сега кажи драг колега зошто толку се пикаше до мене кога студиравме. Кажи душо. (Пауза.)
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
- Кој е афродизијакот против осаменоста? – прашува колегата, и натаму наведнат над масата, над формуларите што мораат да се исполнат и предадат во определен рок.
„Младиот мајстор на играта“
од Александар Прокопиев
(1983)
Постариот се колеба, гледа во својот колега (што не мисли да се врати), потоа бавно приоѓа.
„Младиот мајстор на играта“
од Александар Прокопиев
(1983)
- Сестро, - викна доктор Ференц одведи го колегата во магазинот и кажи им дека јас наредив да му дадат панталони, блуза и шинел. Ако нема шинел, тогаш ќебе.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
На погребот се собраа многу луѓе. Дојде од градот и неговиот колега Сирин, кој простувајќи се од Мил рече: - Нека ти е вечна слава, драги мој Мил.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
_ * Игра започната една есенска ноќ на студентската мансарда, продолжена 10-тина години Подоцна на бирото на колегата загинат во сообраќајка.
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)
Младиот Мајстор беше бесен поради претпазливоста на своите колеги, а уште повеќе пред промената што се одигруваше во него. – Не се истрчувај! – му говореше контролорот.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
- Во Битола имав многу добри другари и колеги.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Благодарам колега, среќен празник и среќен ви пат, - и љубезно го поздрави на заминување.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
