кајмакам (м.)
Нека ме направат кајмакам и Турчин ќе станам.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
И помагаше по некој пат кај кајмакамот со своите интервенции и не еден мариовец беше се избавил од разни беди, благодарејќи на овој ага.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Тие не даваат арач на царот, не и слушаат заптиите, чаушот, мудурот, та ни кајмакамот, валијата, па ни самиот султан!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Тие услуги се плаќаа можеби поскапо и од самите наказанија, ама главно луѓето не се запишуваа во „ќелеш“ тевтер, како ги викаше тој наказателните книги што се водеа кај кадијата и кајмакамот за евиденција на накажаните граѓани.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Кајмакамот седнува, потоа вели: Ќе ти зададам три прашања: ако одговориш, ќе те пратам на царски лицеј во Стамбол.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
- Дојди, момче! Арсо пристапува напред. Кајмакамот се поткренува од столот и Арсо сеќава скокоткање по образот и топол допир на влажните усни.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Штом не те интересира, тогаш оди си! - рече кајмакамот и го пушти да си оди...
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
- Напразно ме обвинувате, кајмакам ефенди!
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Турскиот судија, кајмакамот, го праша Гоцета: - Даскале, каде одиш ти ваму-таму?
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Зошто тогаш се плачат нашите кајмаками, кадии, муфтии и разни спаии?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Се замислија кајмакамот и бимбашијата, а веќе и мракот провлече.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Не бу, бре кајмакам ефенди! ) — Не бу, бре бимбаши ефенди! ) — ама пајтонот одлета долу Могевите воденици и го фати за неполни три саати Битола.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Само четиринаесет дена изминаа отакко главните на сојовите од Потковицата го потпишаа писмото со кое од султанот бараат да им издаде одобрение за ѕидање црква, општина и училиште, ѝ само седум дена откако му го предадоа на Мустафа ефенди, прилепскиот кајмакам, за тој преку Битола и Солун да го препрати таму, во Стамбола, но и едниот и другиот ден, оној во кој го потпишаа писмото, неделата на Свети 40 Маченици, и оној во кој го предадоа, првата сабота по Свети 40 Маченици, заедно со писмото и заедно со надежите, желбите и намерите содржани во него, никој не ги ни споменува во Потковицата.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Од што се плашеле? Бездруго од платеници на суробрадиот Али-бег што не признавал друго воденичарско господарство освен своето: па дури и на оние благолики Турци, наргиличари со среќна насмевка на алахови почитатели што не ја одобрувале неговата алчност, бегот можел да им се одмазди на некој начин; во својот долап со изрезбани арабески во дабово дрво имал пергамент за дедовски и татковски и свои заслуги во кој, со милосливост на султанот Махмуд Втори, се барало од граѓанските и воените власти да му бидат секогаш при рака, не додавајќи ги кон сето тоа легендите за неговите браќа што се истакнале во ликвидирањето на побеснетите јаничари и крџалии и пријателството што го врзувало со секакви мутеселими, кадии, кајмаками, шејови, заслужни бегови; се знаело дека во еден спор и самиот валија, државник и поет и исто толку почитатели на поетите Зати, Фузули, Наби, Вејси, набожно ги допрел со набожниот султански ферман градите, усните и челото и го прогласил неговиот стопан за доживотен праведник.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
И тој и селото и ридиштата наоколу биле фатени во обрач на мрак зад чија граница можел тогаш да се стеснува нов обрач на онбашии, заптии, јузбаши, чауши, кајмаками, мулазими, кадии и секакви одбрани стрелци и мислители на царството, повеќето со измеќари, соколари или ќати, но сите со кубури, со долги или краткоклуни пушки, со јатагани, анџари, џилити и наџаци на чие железо со златни или со сребрени нишки е запишана муслиманската покорност пред пророкот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Како таков бил биран во црквен на управи, бил избиран и за аза, одборник при кајмаканот, како претставител на христијаните во Куманово и околијата.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Се смееја и си отидоа откај церибашата дури откога Рифат чаушот влезе и најави дека субашата Касим-бег го вика, зашто и двајцата треба да одат кај кајмакамот Ризван-бег.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Стана кајмакамот, почна да шетка околу ибн Бајко и да го разгледува шеретски од сите страни.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Си рече: ме направи пастрма кајмакамов, ама јас со арно, со арно, полека.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
КИРО: Ќе те пријавам на Кајмакамот што илегално внесуваш книги.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
