истргува (св.)
Па после, ти велам, се искрадува Мисајле Ковачот, се истргува некако, никој не виде во тој прплец кога отиде дома и кога се врати од дома, туку еве го со пушка в раце.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Пушти ме, мајко, сама ќе си одам, вели Капинка и се истргува од рацете мои.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ноќта е долга, одвај се истргува, одвај се одгрнува. Не му попушта лесно на денот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Се истргуваме од Гревена.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Оливера ниша со главата и си ја истргува раката. 30.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Таму, вели и се наведнува, ни го истргува завојот од рацете.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
