испотепа (св.)
Поминав тука и ги видов овците испотепани...
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
децата се надмочуваа во езерото и трчаа околу огнот кој штркаше на сите страни искри како светли бубачиња; ги фаќаа мајките, ги редеа в скут и им кажуваа гатанки за да не се испотепаат меѓу себе: „Секој рошка во пазува за да најде нешто, а не сака да најде... Што е тоа?” „Вошка!“
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Уште малку ќе го испотепаа.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Ги испокршија вратите и прозорците, го разурнаа покривот и оградите, и сѐ што најдоа од живина испотепаа, и сѐ што дофатија од покуќнина испокришија и запалија.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Ќе се испотепавме, вели.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Даде, зеде, викаше, се топореше и најпосле ни ги пушти андарите; тие ја запалија црквата, испотепаа едно чудо народ, мене ми ги отепаа и жената и двете деца и еве остана само ова сирачево...
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Наводно, во групата имало и женски, па да не нѐ уплашеле или да не нѐ испотепале.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Немам прецизни информации за пласманот на овој наш производ на иностраното тржиште, ама браќата Американци ќе да не се испотепаа да купуваат југа.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
На убивањето и на клањето јас му се преплашив во времето кога од Комитетот ни наредија да ги испотепаме селските кучиња.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Таква беше директивата од Комитетот - да се испотепаат селските кучиња до едно. Ниедно живо да не остане.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Светот се испотепа да утврди каква е и колку трае вечноста.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
- Тодор мислеше дека народот ќе се испотепа да гласа за еден завршен студент на филозофија кој во локалниот весник пишува за најновите поправки на градската канализација, зајадливо забележуваше Дејан, колега на Александар.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Мене дури и волот ми го испотепаа. Рече астиномот - удрете и по волот, зашто нимниот вол грцки не рика.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
