изреди (св.)
Јас не можам да ти ги изредам сите, па нити, жено, да слушаш ти седна!
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Стојанка како крената пушка веднаш одговори: — „Неда", а попот си продолжи: „Крешчаетсја раба божја Неда, во имја отца амин, амин", и му ги Изреди ,и на ова детенце оние исти благослови што им ги рече на тие пред него.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
На сповојницата се изредија сите можни и неможни благослови и на сите Митра викаше „амин“, иако во себе си повторуваше на благословот „да не е жив новиот човек“ — „до дните — од дните на пците“,на благословот „к'смет господ да му даде“ — „краста и орлови нокти да се чеше“; „голем да порасне“ — „една педа од земјата“; „мома убава да стане“; „плашило на векот да биде“; „за изгора во село да биде“ — „папакот да ѝ гори, и нејзе и на таа шо а роди“; „ергените по неа да лудуат“, Миша додаваше: „да даде господ она да полуди, та и татко, и мајка од неа да бегаат“; „да му се живи родители“ — „довечера, дај боже“ и така натака.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Таа шеретски ги подигна веѓите и се понасмеа Ги изреди Бојана сите гости со ред со по една ракија, повтори уште по една.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Телалот уште рано изутрината ги изреди сите сокаци по маалата, па дојде и во чаршијата која штотуку се отвораше.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Тој ги изреди со поглед сите и се задржа на една од жените.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Откако се изредија да зборуваат уште неколку души, Гоце го заврши состанокот со зборовите: - Смрт или слобода!
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Во текот на петдневната дискусија се изредија говорници „за" и „против" општо востание, дури најпосле Даме со неколку збора не ја прекина расправијата.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
- Доста ни е од такви Дости, вели војводата, зар и разбојници да прибираме, вели, и наредува да го врзиме, да го мочаме. И ние сите му се изредивме. Како да гаснеме запалена вреќа со ќумур.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Нам не ни допушта местово да ги изредиме сите ваши филолошки и етногравски блујаници, со кои обилуваше вашата статија, и сите гнасотии и клевети што ги упативте не само на егзархијата туку и на сиот бугарски народ и да ви покажеме кој пцуел вие или ние.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Сите жени беше ги изредиле.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Добровечер, добровечер. Добровечер, добровечер. Здраво. Добровечер. Се изредивме со поздрави.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Ама најмалава сега ги истече очите што ќе треба во оваа пустелија да чека на некој јабанџија, и башка, откога ќе се изредат другите сестри.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
А потоа, откако нѐ изреди сите нас со радосниот поглед, додаде: Велат дека желките долго живеат.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
