избањат (прид.)
      
      
        
          
          
        
        
              
          Дипигус се навредува и, пред да излезе, дрско му вели на господинот Сенка: - ќе ви дадам еден совет, почитуван господару, како да ги истрезните тие ваши пијани послушници: мозок од овен што не се парел, треба да се стави во вода во која биле избањати мртовци; и тогаш само треба да се послужи, господине Сенка, слично како овие риби и змии кои помалку еднолично ги имаме на менито секој ден.
        
      
    
    
    
      „МАРГИНА бр. 21“
        
        (1995)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Негде во средината на пролетта ( а кој да ја забележи пустата пролет?) пред нивниот влез застанаа два џипа со црвени крстови од страната, под крстовите на едниот  македонско писмо, а на другиот грчко, и бидејќи беа најавени со писмо по пошта нив ги пречекаа Пелагија и Чана, меѓу нив трите внучиња на баба Петра и дедо Костадин променети во нови алишта, избањати со миризлив сапун двете девојчиња убаво исчешлани и со панделки во косите, а машкото убаво потстрижно и со патец над левото уво.
        
      
    
    
    
      „Црна билка“
         од Ташко Георгиевски 
        (2006)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Г-ѓа Маџиде му помагаше додека ние бевме на работа, па и го капеше секојдневно, понекогаш и по неколкупати зашто поради старечката деменција забораваше и, само што ќе го облечеше избањат и чист, тој викаше по Маџиде: „Меги, од кога не сум се избањал!“
        
      
    
    
    
      „И ѓаволот чита пРада“
         од Рада Петрушева 
        (2013)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Си платил цел, а ќе излижеш одвај половина сладолед а на тукушто избањатите божици секако нема да ве видат, инаку  барем ќе ви се изнасмееја на сладоледните капаници.
        
      
    
    
    
      „Светилничар“
         од Ристо Лазаров 
        (2013)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Јас ја потурав Споменка, а таа мене и знам дека не ви е верно, но со четири или пет шишиња вода ние бевме избањати, заедно со косата.
        
      
    
    
    
      „И ѓаволот чита пРада“
         од Рада Петрушева 
        (2013)