златникав (прид.)
- Ангелија... Седеше в претрупана полутемна одаја на железен кревет и имаше златникаво зелени очи. Ѝ го подадов писмото и се наведнав над леѓенот во чија вода некаква ситна бубачка очајнички пливаше во круг.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Ги чувствуваше налепените погледи на неговото лице, одвај зафатено од златникав мов.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
