зборлест (прид.)
Шарено око на тишината ноќ и долго зборлесто молчење.
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Прокопија беше тврд човек, намќор и скржав, син му – добродушен, зборлест и трошаџија.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Човекот е зборлест, весел и брз, во исто време го гледаат на три места во градов.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Половина час во таксито, со Ева, Лех и возачот, бргу ме увери во точноста, но и во непотполноста на препораките на сопатничките од авионот – Полјаците се учтиви, но и весели и зборлести.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
„Само на тие љубопитни и ситно зборлести женички им е позната адресата и канцеларијата на секретаријатот на таинствената институција во која се сортираат душите што го напуштаат животот“, му реков.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
На зборлестата Огнена ѝ одговорив дека јас лично не располагам со повластици во врска со погребите; немам ни доволно информации за одлуките што ги носат одговорните другари.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Бабата, зборлеста, не запре да расправа и да распрашува.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
На носилката што ја носат пред Фимка, зборлест ранет.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
