збогување (ср.)
На збогувањето го одврза ќесето, и како што беше адетот, ги дарува двете деца по три дири, сестричињата од Мирчета по две, така што при самото излегување на Мирчета од дома, на Мирчевица ѝ оставија десет лири. A со десет лири во тоа време се живееше десет месеци.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
14. Како што се очекуваше, бимбашијата му влезе во трагата на Толета уште утрото, по неговото збогување со градевци.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
- Напишета само: капетан Никола, Аспровалта, тоа е доволно! - ни рече таа на збогување, ни набра црници и ги стави во едно книжно ќесе. - Благи се и освежителни! - со насмевка ни рече Параскева.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Пораки, збогувања, бакнежи, солзи и, така, возот се одлепи од скопската станица. Бил молер, па шивач...
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Или ова ќе е последно нивно видување, збогување, што ли?
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Замислете серија од сѐ на сѐ дваесеттина вежби за длабоко дишење, како кога вежбате јога, претпоставувам, кулминација која ќе биде комплетно збогување со сиот бол, со сите стравови, неврози, желби, и сензација што сѐ повеќе те обзема и која носи чувство на севкупност и сигурност. Вдишувам.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Соочени со фактите дека сите нешта завршуваат и дека простувањето од животните задоволства ја има околу себе неизбежната атмосфера на тага, навистина има такви кои би го скратиле или избегнале збогувањето; коишто, уште повеќе, чувствуваат дека од она што и онака мора да се заврши (т.е. од сѐ, дури и од уметноста) треба да се збогуваме брзо, ако воопшто и сме започнале со тоа.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Мајка немала доволно храброст да влезе во неговата соба и да го оттргне од неговите збогувања. Таа не склопила око цела ноќ.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Тоа беше за мене исклучителна привилегија, покрај претставувањето на неговото поетско творештво во Катедралната црква Света Софија во Охрид, да ја дополнам живо, вон јазикот на енигматичните медиуми, празнината што ја имав за настаните по напуштањето на малата палестинска држава во Тунис и збогувањето со Јасер Арафат...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Прифативме и на збогување се прегрнавме.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Попладнето го минав чекорејќи по собите; влегував од соба в соба: тоа беше моето збогување со домот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Одново погледнувам на таблата, одново дослушнувам тивок збор на поздрав и збогување што тивко провејува по улиците, кафеаните, ресторанчињата и пазарот и желно, многу желно посакувам од југот тука постојано да дуваат само добри, топли и добродушни ветрови за да имаат луѓето помирен сон и окрилени со надеж да дочекуваат поведри зори...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Арно ама, без оглед каде и за што се водеше разговор, кога ќе наближеше крајот, кога неизбежно ќе дојдеше часот за збогување, обично во претсобјето, низ полузатворената врата, тој уште еднаш ќе го провреше своето бледо лице со живи црни очи и на главата на семејството, која прашањето со страв го чекаше, ќе ѝ речеше, небаре се работи за нешто сосем споредно: „Туку, можеш ли да ми...?“
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Дојде часот за збогување.
„Век за самување“
од Веле Смилевски
(2012)
Сѐ беше подготвено за последното збогување со тебе.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Во празниот поглед немаше ниту љубов, ниту збогување, ниту знак дека некого познава.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
На брегот од тихата река врбите таговно се капат... песната се губи во зајдисонцето, јазикот се вовлекол во мене и немо стои пред збогување.
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Затоа реков, вети ми, повикај ме. Не сакам збогување. Животот без ангели е казна.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
