дурија (ж.)
- Во карпине е тој пес, ја кренал дуријата Онисифор Проказник. - По мене, браќа ...
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Онисифор Проказник се обидувал со грутка земја да ја избрише крвта од острицата на дуријата.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Обајцата, пошле секој на своја страна, едниот Онисифор да копа јама, сам, со циганска дурија, другиот да собира гранки.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Еднаш дурии добија писмо од неговиот постар брат Захур, од чија продавница го купија свилениот килим.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Потоа со дурија ископаа да се изедначи и така ја подготвија леата.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Стокмив едно парче за јагоди, месечарки. Го ископав залегнатото место со дурија со голема мака, бидејќи одамна немав копано, но за садење беше уште рано. Сега беше уште крај на март.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Единствената причина што врагот, кој толку ја мразеше работата што сестрата на Иван еднаш добро го искара затоа што нема плуски на дланките, се согласи и понатаму да ѝ аргатува на дуријата, лежеше во неговото очајничко решение да го истера моралниот дремеж што се закануваше да го надвие.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
