домами (св.)
„Ме сметаш за курва. Мислиш дека сум го домамила в клопка. Ајде речи ми - курво, го продаде за шепа сребреници.“
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Секако го домамија птиците од далечната шума, со многу синолички и бели поточиња.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Бојан ја домами кучката и таа послушно слезе низ скалите, подлавнувајќи повремено, па послушно легна до нозете на својот стопан.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Ги домами војските до Становица над Жиово, скршна на југ, небарем се враќа назад кон Градешница и преку Врпско ја прејде Црна и кондиса во Гудјаково, мислејќи дека ќе се поодмори дури да го побара бимбашијата на оваа страна од реката.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Еве го иде Богдановото девојче, свирката го домамила, свирката од Петровото срце, слегува таа на
негов вик, како да слегува од гората, самовилска ќерка.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Но еве сега се истава од нејзиниот пат, зашто не може со обични зборови да ја домами необичноста, зашто и необичните си имаат секој свој пат и тешко се среќаваат.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Што да прави Петре кога не може со обични зборови да ја домами необичноста?
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
