вргали (несв.)
Ги вргалиме очите и се гледаме низ оградата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Месечината не ги видела, во својот одраз се вргалела.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Усвитената зеница на синото небесно око рамнодушно се вргалеше во пустелијата на која бев.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
