ваш (прид.)
Маштеха моја ме излагала и ме дала на ваши руки да ме убиете, ама се надејам да ви оврне вам Бог за такво беззаконие.
„Избор“
од Јоаким Крчовски
(1814)
Ох голема ваша слепота!
„Избор“
од Јоаким Крчовски
(1814)
По вашата трага ќе тргнам и по вас ќе одам . . .
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Над ваште невести и ќерки плачете, о бедни, бидејќи за нив нема спас.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Го нема, кутри, Кузман ваш кој како своја зеница ве чуваше вас сите и крајот свиден роден наш!"
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Младо с млада ти дружина Скитај сја как скитник, Зеде клета ви судбина Трети ваш заштитник.
„Пeсни“
од Рајко Жинзифов
(1863)
– „Еве зошто ние знаеме сѐ што имате дома, Силјане, му рекле, оти ви седиме на куќите; ние се правиме штркови, Силјане, и ви идеме во вашето село и во сиот вилает ваш“.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
– „Ејди, синко Силјане, му рекле старите, ние сме дојдени во вашето село Коњари уште не беше роден ти; ние сме живееле на вашата куќа; ние знаеме сѐ што имате дома, ем поарно од тебе.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Така куртулија од вас да имаме, од вашиве маки што ни ги давате.“
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
За вашата лотарија тој рече дека сте сакале да скриете некои предмети од полните билети.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
А робот, што ако поднесува жртви, за вашиот подвиг разбирање нема.
„Локвата и Вињари“
од Лазар Поп Трајков
(1903)
Зелениот здравец и горските цвеќа што дење и ноќе ве следеа верно, по смртта ви дарат пак чудесна среќа над вашите гробја наведени смерно.
„Локвата и Вињари“
од Лазар Поп Трајков
(1903)
А Локвата денес со бранови крилни, што стопани свои ве најпосле виде, та не може никој да ве скорне, силни, за вашата смелост скап спомен ќе биде!
„Локвата и Вињари“
од Лазар Поп Трајков
(1903)
И знаеш, Рајно сестро, уште сака да се жени... За тоа сум дојдена... Фрлил мерак по вашата Симка.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Во вашите тефтери сѐ излегува двојно и тројно.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Среќа ваша што брзам! Ајде! (Ги испружува рацете назад.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Од ваши усти, во моја уста! (Му го дава шишето на Поцко, упатувајќи го со скриена мимика на Теодос.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
МАРА: Во која туѓина беше ваша милост?
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
МИТРЕ: Како ви беше на ваша милост името?
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Јас ја знам целата ваша историја и сега ќе зборуваме отворено.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
