букагии (само мн.)
На третиот пат невестата попушта, го обува едниот и по тоа другиот чевел и си ги брише солзите, оти ѝ ги врзале нозете во букагии, нема да биде веќе „пашито добиче“.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Си ја влечам ногата како тумрук, како букагија, а полицајците идат по мене, небаре муви по мрша.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
