божемен прид.

божемен (прид.)

Тоа согласување од 1897 год. беше насочено против Бугарија како божемна поттикнувачка на Македонците, но неговите резултати беа штетни не за самата Бугарија, зашто во бугарските внатрешни работи никој нема право да се меша, а за нас Македонците.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Јанческата приказна, за божемното насилно Бошово заминување од Потковицата, сосема беше надвладеана од таа за Бошета и за свети Јован Крстител.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Нашиот режисер постојано нешто запишува, во божемниот дневник, а актерот нешто ѝ шепоти на актерката до себе.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Ми се гади од социјализам, комунизам, феудализам, капитализам, од секаков облик на општествено уредување, од неговата божемна систематичност.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Уште поверојатна е претпоставката според која на истово островче требало да се сретне со божемскиот Вок со едно око, оти без помош од Вок, исекот на 365-те денови, како и дотогаш, пак ќе носи триста незгоди при патувањето од најсеверниот свет до најјужниот југ.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Песните, поворките, транспарентите, походите, вежбите со божемни пушки, извикувањето пароли, обожувањето на Големиот Брат - сето тоа за нив беше еден вид блескава игра.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Еднаш дури изјави пред мене дека токму нејзиното однесување, однесувањето на Рајна, го спасило бракот на онаа божемна Генералица која којзнае што сѐ си замислувала.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Не го спомнува тој, не го спомнувам ни јас, иако знаев дека со таа мисла за некаков божемен долг кон отечеството се буди и заспива.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Никој веќе и не помислуваше да глуми болка од божемните рани.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Сега, патувам со авион, кога ќе ме поканат на некој симпозиум, спијам по хотелски соби, кои во сеќавањето се рециклираат во една безлична соба со божемен уметнички акварел.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
- За каква вина станува збор – речиси извикав – освен ако не мислите на вашата конструкција дека ми ги смалува тешкотиите околу моите проблеми божемното заземање на висока личност?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Не бегам од тебе туку од татко ти“, ѝ дофрлила преку рамото божемната роднина.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Од парталите Грдан ја имаше старата торба, зашто нова Горда не успеа да му подари за божемниот роденден, а од друга страна требаше час поскоро да го ослободи станчето заради жената што требаше да го зачисти.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Инаку зошто ќе ни требаше да се посомневаме дека некој непресметлив можеби дошол за да ни ограби некакво божемно богатство кое никогаш не постоело.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
му велам јас откако моите врсници си заминаа а јас останав сам со тој мој божемен татко во мислите.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Чаршијата и така е терезија на слабостите човечки, на мајтапи и подбивки, ама и дувло на божемни силници кои дома тенко предат како мачори.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Мачнината на божемнот грев, за кој немаше вина, а ни самиот не беше сигурен дали е грев или не, го убеди во можноста на успехот во долго подгтвуваниот чекор кон внатрешноста.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
И кој е поводот за покренување на истрага во врска со неговото божемно вмешување во случајот на Симо Чардаклија.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Не се стеснуваше со него да зборува нашински; потоа, офицерот речиси не знаеше да ветува; ништо не тврдеше; а и вербата негова во некоја божемна праведност одамна беше начната.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
А потоа, наеднаш, од собата, заедно со зборовите ќе исчезнеше и божемното привидение.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Повеќе