бледосин (прид.)
Само што бледосиното око ја кваси едната страна на лицето.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Едното е бледосино, загледано во некој далечен настан, другото зелено и потсмешливо.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Очите, едното бледосино, другото зеленикаво, бараат во огледалото еден друг, некогаш славен лик.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Десет острици скокнаа од своите лежишта под ноктите, а секоја беше тенок двоен скалпел од бледосин челик.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Бледосините очи на старецот шетаа од таблата за пикадо до шанкот, од шанкот до вратата на машкиот тоалет како божем да очекуваа промените да се случат во таа просторија.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
