благодари св. и несв.

благодари (св. и несв.)

И тогава тие благодариле Бога зашто се удостоили да имат у дом свој царска ќерка.
„Избор“ од Јоаким Крчовски (1814)
Ако востанието успее, не е ли јасно оти за него ќе има да се благодари на Бугарите, и затоа таму, каде што сега Србите конкурираат со своите пари и својата пропаганда со бугарските пари и пропаганда, ќе го изгубат секое влијание на своите клиенти?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
ДИМО: Благодарам… И ти да си жива!
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
АРСО: Не! Ви благодарам, ама треба да одам по една работа...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
САВЕТКА: Му благодарам. (На Илија) Кој беше ти, како познат да си ми?...
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
АНТИЦА: Ти благодарам на Љубовта која ја искажуваш кон мене.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
В сабота ќе дојдам да ми ги сменат крпиве. А тебе, малечко, ти благодарам за прикаската.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Бато грабливо ги вадеше бонбоните од црвеното ќесе и одговараше со полна уста. - Благодарам, ќе бидам.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
И попот ова го чекаше: да дојде до куќа и така азар сермиичка, та му благодари на Лесната и Младена што ќе му помогнат да се извлечка од калта и да ги прифати и децата и стоката, Речено — сторено.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Евала бег, евала! — благодарат селаните околу него и подава секој по некое шише со ракија.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Да благодари што му беа ги оставиле палците на двете нозе незапретани.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Тогаш тој му благодари на деда Најдо и стана.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
– Ти благодариме на милоста, кади ефенди. Со сѐ срце ќе му помогнеме на нашиот падишах што сме вредни – одговори пак аџи Јане.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Ноќва можеш да се префрлиш таму со камион.“ „Од утре,“ се исправи и Отец Симеон. „Дојдов кај тебе заради тоа утре зашто бев сит од номадство. Благодарам.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Влезе, поразговара и запиша во својот список едно име: Стојан Ванков, роден тогаш и тогаш, тоа и тоа, неженет и - доселен по војната од зад граница. „Благодарам“, рече кришум гледајќи кон касата, а тој, Ванков, имаше доверба во него и му говореше со асматично шушкање до душникот за сѐ - какви се цените на пазарот, кога бил најголемиот пожар во некој голем град, каква политика води Черчил.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
МЛАДИЧОТ: Ви благодарам. Вие сте - добар човек.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
ХРИСТОВ: Ви благодарам. Повелете во другава соба.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
ФЕЗЛИЕВ: Ви благодарам. (Заборавајќи на Неда, ја вади камата и со остриот врв се обидува да ја истера тапата.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Благодарам! Довидување!“ - рекоа обајцата и тргнаа кон продавницата со колонијални стоки.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
Одговорот гласеше: „Брате Кралев. Писмото го примив. Крајно благодарам на предупредувањето!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Повеќе