бендиса (св.)
Но ако се осветлат тие како што се, тоа не ќе му се бендиса на комитетот.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
92. Но тоа духовно движење на Македонците не ѝ се бендиса на бугарската стамболовска влада, којашто забрани да се издава „Лоза“ и фати да ги гони Македонците сепаратисти.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Издавањето на овој весник не можеше да им се бендиса на српските шовинисти, затоа српските весници подигнаа шум против издавањето на „Балкански гласник” обвинувајќи го неговиот редактор за сочувство на македонските комитети, како резултат на кое тој беше протеран од Србија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ми го лапна лозјето, ламња ненаситна: го бендиса...
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Да гледаме да го ставиме чорбаџи Теодос со неа, да ја види, да позборува, па може да ја бендиса и да му омили.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
(На жетварките, кои, откако почнаа со пеење, седат накрепени на прозорците и со половината внатре.) Ама се заинаетивте: не влеговте внатре да бендисам некоја.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Што е право, отпрво не ме бендиса, ама после, кога почна да говори за Илија... (Селман-ага пее под прозорецот на Антица): Антице, мори бела кадано, Идеш ли ќа се посвршиш: Бела ханума ќа бидеш, На меко диван ќа седиш, Жолти флорини ќа нижеш, На твое бело грло ќа редиш?...
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
„Ич, не си ода без неа, па ако сака и обете маски дедот нека и задрже“, — си рече Илко. Му се бендиса Доста на Илка.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Вака на лице многу ја бендиса, но сака да види дали ја фаќа мариовската носија.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
За задојница таа ја бендиса Бојана Жиовката, која пред година и пол роди машко дете. Co неа се спријатели на чешмата, почнаа да си одат — да си идат.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Јас тоа што го бендиса, дали оно мене ќе ме бендиса? Не е работата само јас да го бендисам, ами сака обата да се бендисаме.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
На прво место Митра му се бендиса како жена. Спротивно на испупчените усти и заби на Ката, Митра имаше усти како кутивче полно со два реда прави, бели бисерни заби.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
2. ЧОВЕК АКО САМ НЕ СЕ БЕНДИСА, ЌЕ СЕ УБИЕ ВЕДНАШ - еј, нарциси, самољупци, да се обединиме е редно, задачата многуцветна се наложува и пред нас: сите свои бендисувања да ги здружиме во едно!...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Ако ништо друго, барем ќе може да избира вакви Катиња, Цветиња, Митриња, Достиња, кои ќе му се бендисаат, и ќе си ги држи на кулата за „своја душа".
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
- Знам – рече Ѕвезда и продолжи: - Оти не си ја бендисал работата, дедо Господ фатил да се мисли... - Така – ѝ рече Даскалот.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
И кога ги направил ги испулил, ги испулил, ама не ги бендисал.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Таа живна, се сврте да го погледне уште еднаш Винстон и изгледа дека веднаш ѝ се бендиса.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Најмногу ми се бендиса една црвена роза и под неа текстот: -Не барај од животот со многу рози да ти ја постеле патеката; ќе остане многу трње откако розите ќе овенат...
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Ако нешто особено ви се бендиса, ќе ви потврдам.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Се стемни додека ги исшета само неколку од четириесетте, појде од Тахта-кале маалото, па по Капан-џаде и Гази-Лала, слезе на Карадак и Кебир Челеби, а додека севезден се ѕвереше нагоре, небаре од ова или она ќоше на сокаците ќе го види туљбето на Гази Баба, снегот редеше и редеше, и врз неговите опинци и опутите, и врз клепките, ушите завиткани во шал, така и врз керамидите на куќите што му се бендисаа, убави куќи, ниски и двокатни, градени цврсто од тврд керпич, од чии пенџериња го гледаа вцрвенети детски обравчиња што крцкаат оревчиња, а лушпите не ги фрлаат надвор, преку џамот, туку ги собираат и метат како што е редот на чистотата и како што игуменот ги подучуваше во манастирот.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
