астраган (м.)
На ѕидот кон бавчата виси портрет на свекорот во природна големина, со фес на главата и астраганско џубе.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Во она време постоеја бунди од лажен астраган, црни, долги до под колена, демек „миди“ мода, и немаше жена што немаше таква.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Прво излезе тој, во долг капут како војнички шинел, па „канаринците“, стуткани и веќе испотени од премногу природна волна врз себе, како јагниња, и на крајот таа, како градска госпоѓа со кадрава фризура и во астраганската бунда.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Беше зима и дефилето, бундите што се движат како на модна писта, беше ретка глетка во тој дел на градот, каде се знаеше за лажна астраганка во црна боја и толку.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
