апелира (св. и несв.)
Да се апелира.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сѐ што се бараше од нив беше примитивниот патриотизам, на кој можеше да се апелира секогаш кога беше потребно да се натераат да прифатат подолго работно време или намалени следувања.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Вреќичката му ги попречуваше движењата, па така несмасен постојано се удираше од оградата на креветчето обидувајќи се да апелира дека му е уште рано за спиење.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Со тоа, велат познавачите на неговото дело, писателот не апелира како Русо да се вратиме кон природата, туку само потсетува, па ќе напише „Светот што го создал човекот, исто така, е природен“.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
